Pretpostavke novog modela upravljanja okruženjem u Srbiji

Abstract

Rad se bavi pretpostavkama novog modela upravljanja okruženjem u Srbiji, kojeg bi trebalo razvijati sa procesom pridruživanja Evropskoj uniji. Oslanjanjem na regulacionu teoriju, analizira se uloga državnih aktera i aktera civilnog sektora u novom modelu upravljanja na osnovu podataka dva empirijska istraživanja. U prvom delu rada je kratko predstavljen koncept novog modela upravljanja i različiti tipovi građanskog aktivizma: participativni i transakcioni. Drugi deo rada bavi se zakonodavnim i institucionalnim kapacitetima i ponašanjem posmatranih aktera u Srbiji. U zaključnom delu sumiraju se osnovni nalazi i ističu ključne prepreke uspostavljanju novog modela upravljanja okruženjem u Srbiji: zatvorena struktura političkih mogućnosti, autoritarno nasleđe i dominacija tradicionalno komandnog i kontrolnog pristupa odlučivanju, nedostatak važnih resursa za kooperativno delanje, odsustvo tradicije u institucionalizaciji odnosa državnih i nedržavnih aktera, itd.

The preconditions for new environmental governance in Serbia, which should be developing with country's accession to EU, are the object of analysis. Relying on regime theory, the paper is focused on the role of state and civil society actors. The analysis is informed by two empirical researches. Firstly, the concept of new governance regime is described as well as different types of civic activism: participative and transactional. Secondly, the legislative and institutional preconditions as well as action capacities of state and civil society actors are analyzed. The concluding part summarizes the basic findings and emphasizes the obstacles to new environmental governance in Serbia: close political opportunities, authoritarian legacy and prevalence of traditional command and control approaches, lacking of important resources for cooperative action, no tradition of institutionalized state-society relations, etc.