Tradicionalna verska kultura, narodno i oficijelno pravoslavlje

Abstract

Revitalizacija oficijelnog pravoslavlja je proces koji teče paralelno sa revitalizacijom narodnog pravoslavlja i narodne pobožnosti. Primat jednog u odnosu na drugo zavisi od niza faktora, društvenih i političkih okolnosti, kao i kulturnih preferencija. Recepcija i interpretacija poruka pravoslavne crkve se ogleda u približavanju crkvenom pravoslavlju posvećenih vernika, dok većina deklarativnih vernika na svojevrstan, sebi svojstven, način usvaja, razumeva i interpretira pravoslavno učenje, crkvena pravila obrednog ponašanja, pravoslavne moralne norme i značaj religije u svakodnevnom životu.

Revitalisation of official orthodoxy is a process running in parallel with the revitalisation of popular orthodoxy and popular religiousness, where the supremacy of one over the other depends on a number of factors, social and political circumstances and cultural preferences. Reception and interpretation of the Orthodox church massages reflect in the approximation of the committed church-going believers to the ecclesial orthodoxy, while most declarative believers adopt, understand and interpret the orthodox learning, church rules, rituals, ethic norms and the importance of religion in everyday life in their own individual ways.