Niko i ništa - o značenju negativnih neodređenih zamenica

Abstract

U tekstu se bavim komparacijom upotrebe negativnih neodređenih zamenica u jezicima koji imaju i onim jezicima koji nemaju dvostruku negaciju. U jezicima sa dvostrukom negacijom preovlađuje referencijalna, dok u jezicima bez dvostruke negacije preovlađuje kvantifikaciona upotreba. Dvostruka negacija se često smatra da je u neskladu sa shvatanjem kvantifikacije u standardnoj logici. Pokazujem da jezici u kojima se neodređene negativne zamenice upotrebljavaju referencijalno nisu logički slabiji od jezika u kojima to nije slučaj. Štaviše, pokazujem da jezici sa dvostrukom negacijom na nivou gramatike jasno distingviraju između referencijalne i kvantifikacione upotrebe negativnih neodređenih zamenica, što u startu sprečava da referencijalna upotreba ovakvih zamenica bude shvaćena kao referiranje na neentitete.

In the paper, I deal with the comparison of the use of negative indefinite pronouns in languages with double negation with their usage in languages without double negation. In languages with double negation referential usage prevails, while in languages without double negation quantificational usage is prevalent. Double negation is often considered to be inconsistent with the understanding of quantification in standard logic. I show that languages in which negative indefinite pronouns are used are not logically weaker than languages in which this is not the case. Moreover, I show that the languages with double negation clearly distinguish between the referential and quantificational usage of negative indefinite pronouns, so that the grammar of these languages prevents referring to nonentities.