Vrste pristupa u naučnom istraživanju muzike

Abstract

Tekst se bavi pristupima istraživanju muzike iz naučne perspektive. Tvrdi se da u naučnoj literaturi o muzici postoje dva različita metodološka pristupa koji bitno utiču na moguće zaključke istraživanja o muzici. "Spoljašnji" pristup istražuje muziku tako što opšte zaključke o ljudskoj kogniciji i drugim ljudskim sposobnostima i ponašanjima automatski primenjuje na muziku kao fenomen, i stoga propušta da ispita njene unutrašnje faktore. Za razliku od spoljašnjeg, "unutrašnji" pristup muzici empirijski istražuje reakcije na muziku, sposobnosti neophodne za razumevanje, izvođenje muzike, i sl. i njihove veze sa reakcijama i sposobnostima van domena muzike. Iako je naučno istraživanje muzike još uvek u začetku, u tekstu se pokazuje da unutrašnji pristup uzima u obzir veći broj faktora bitnih za filozofsko razumevanje muzike kao fenomena, što omogućava dolaženje do potpunijih objašnjenja o muzici.

The paper deals with the approaches to researching music from the scientific perspective. It is argued that the scientific literature concerning music contains two different methodological approaches which significantly determine the range of possible conclusions to be reached by the research. The approach "from the outside" investigates music by automatically applying to music the more general conclusions concerning human cognition and other capacities and behaviors. Thus, this approach omits music's internal factors. In contrast, the approach "from within" consists in empirically investigating reactions to music, capacities necessary for its understanding, performing, etc., and their relationships with the reactions and capacities outside the domain of music. The paper shows that, even though the scientific research of music is still in the beginning stage, the approach from within enables more complete explanations concerning music, due to taking into account a larger number of factors relevant for philosophical understanding of the phenomenon of music.