| dc.description.abstract | Knjiga opisuje život i karijeru Luja Daviča (1908-1942), baletskog igrača, koreografa i pedagoga, antifašiste i učesnika Narodnooslobodilačkog pokreta. Iako njegovo ime od 1960. nosi prva i najznačajnija baletska škola osnovana u Jugoslaviji 1948, ličnost, život i smrt ovog umetnika nisu bili predmet istraživačke pažnje, te su ostali malo poznati. U knjizi su prikupljeni, analizirani i kontekstualizovani rasuti podaci o Davičovoj porodici, obrazovanju, baletskoj i koreografskoj karijeri, kao i o njegovoj antifašističkoj aktivnosti. Pripadnik stare i ugledne sefardske porodice, školovan kao baletski igrač u školi Mage Magazinović u Beogradu i na Insitute Jaques-Dalcroze u Ženevi, bio je trajno posvećen modernom plesu. Bio je profesor Muzičke škole „Stanković“ i Muzičke akademije u Beogradu. Odan modernom izrazu, snažno je sledio njegova idejna i estetska uporišta. Opirući se utapanju u sistem poželjnosti, birao je avangardno polje komunikacije, socijalnog i umetničkog izražavanja. Osobenost i hrabrost povezale su ga sa simpatizerima i pripadnicima tada zabranjene Komunistčke partije Jugoslavije, sa kojima je režirao govorne horove u radničkom „Abraševiću“. Primoran da napusti okupirani Beograd, radio je u restoranu italijanskih oficira u Nikšiću. U njemu je 1942. izvršio atentat na okupatore u kojem je, najverovatnije, sam stradao, ili je, brzo nakon toga, streljan. | sr |
