Bliskost i intimni odnosi u doba pandemije: prakse i diskursi – primer Srbije

Abstract

Ideja rada je da skicira tačke preseka procesa individualizacije u partnerskim/intimnim odnosima, sa promenama u rutinama i svakodnevnom životu pojedinaca, uslovljenim negativnim delovanjem pandemije kovida-19. U radu se kreće od istraživačkog pitanja da li je i u kojoj meri pandemija kovida-19 uticala na intimne odnose i seksualne prakse. Polazi se od opšte hipoteze da pandemija jeste uticala na promene u pomenutim praksama, a u kojoj meri i na koji način pokušalo se proveriti kvalitativnim istraživanjem fokusiranim na uzorak mladih obrazovanih ljudi u Beogradu. Na tragu Gidensove (Anthony Giddens) argumentacije i teorije seksualnih scenarija (Gagnon & Simon), nastojalo se ispitati kako globalne promene koje se odnose na transformaciju intime figuriraju sa akutnim pandemijskim procesima, u cilju sagledavanja specifičnosti ovih varijacija i potencijalnog novog toka demokratskih promena – u pravcu smanjenja rodnih nejednakosti u seksualnoj sferi.