Očevi i sinovi u vojsci Rimskog carstva: Primeri iz Gornje Mezije

Abstract

Rimskim vojnicima je tokom prva dva veka principata, do 197. godine, bilo zabranjeno da sklapaju punovažne brakove. Uprkos ovoj zabrani, brojni legionari i pripadnici pomoćnih odreda u svim provincijama Rimskog carstva zasnivali su porodice sa rimskim građankama ili ženama peregrinog statusa. Jedno od pitanja vezanih za istoriju vojničkih porodica jeste da li je vojnički poziv bio nasledan? Koliko su često sinovi sledili svoje očeve? U ovom radu razmatraju se epigrafski spomenici iz Gornje Mezije koji svedoče o tome da su sinovi, kao i njihovi očevi, služili u rimskoj vojsci. Najčešće su regrutovani u istu legiju, ali ima i primera da su služili u različitim legijama. Samo je u jednom slučaju otac bio pripadnik kohorte, a sin legionar. Kada je reč o vojničkoj hijerarhiji, neki od sinova dosegli su više činove od očeva.