Uvod ili Šetajući unazad

Abstract

Devet meseci nakon građanskog i studentskog protesta koji je promenio predstave sveta o Srbiji i Srbije o sebi samoj, pištaljke i talambasi ponovo su, krajem septembra 1997. godine, odjekivali ulicama Beograda. Ovoga puta, za razliku od prošle zime, buka je označavala kraj jednog političkog saveza koji je, samo nekoliko meseci ranije, mobilisao ogroman potencijal energije i nadanja građana Srbije. Na čelu protestne povorke koja je nastojala da evocira duh zimušnjih šetnji, našli su se, ovoga puta u izmenjenim ulogama, lideri Studentskog protesta 1996/97. I mada je izgledalo kao da je svesno bio upošljen magijski princip da je "slično trebalo da izazove slično", "duh" ovoga puta nije izašao iz boce. Možda zbog toga što su se pozicije nekadašnjih aktera bitno promenile i što je iluzija o spontanosti i moći koja proističe iz nepredvidivosti događaja iščilela u susretu sa licem nove stvarnosti.