Moralni status veštačke inteligencije

Abstract

Glavni cilj u ovom radu je analiza problema moralnog statusa veštačke inteligencije. Rad započinjem razjašnjenjem pojma moralnog statusa, kao i dihotomiju subjekt/objekt moralnog delanja, koja ima važnu ulogu u okviru mnogih dilema koje spadaju u primenjenu etiku. Ovo razjašnjenje je potrebno kako bi se, u poglavljima koja slede, došlo do jasnije slike o ključnim pitanjima na koja ću pokušati da odgovorim u radu; konkretnije, na pitanje (a) da li prema inteligentnom veštačkom sistemu možemo da postupamo na moralno (ne)ispravan način, kao i (b) da li inteligentni veštački sistem može i sam da postupa na način koji je moguće procenjivati u moralnim terminima.

My main goal in this paper is to conduct a detailed analysis of the moral status of artificial intelligence. I will start by clarifying the notion of moral status, as well as the dichotomy between moral agent and moral patient, which plays a significant role in a vast number of perplexing dilemmas in applied ethics. This clarification is necessary to get a clearer view of the key issues that I intend to answer in the paper; more specifically, to the question (a) whether we can cause harm, in a morally relevant sense, to an intelligent artificial system, and (b) whether an intelligent artificial system can itself act in a way that can be assessed in moral terms.