Kiosk - kritički ogled iz urbane/političke antropologije

Abstract

Kiosk kao građevinska forma postoji u Beogradu kontinuirano više od pola veka. Smena formi kioska, u kome su se prodavale novine i cigarete, pratila je promene stilova u dizajnu i nije privlačila pažnju šire javnosti sve do pojave velikog broja kioska u centralnom delu grada. Ta pojava koincidira sa preuzimanjem lokalne vlasti od strane političkih stranaka koje su bile opozicija režimu Slobodana Miloševića i kolapsom socijalistički ustrojenih preduzeća za promet velim brojem artikala, čija se prodaja "seli" na kioske. Preuzimanjem vlasti na državnom nivou menja se odnos prema kioscima i jedinstvena državna i lokalna vlast počinje kampanju za njihovo uklanjanje. U radu se razmatra odnos ideologije i kioska kao arhitektonske forme, sa jedne strane, i kao sredstva za obavljanje ekonomske delatnosti, sa druge strane.

Kiosk, a lightly constructed edifice, exists in Belgrade for more than half of a century. Shapes and constructions of kiosks that used to sell newspapers and cigarettes have followed general change in building styles over the years, requiring little or no attention from the public. However, at the time when Milošević opposition parties took over local government/management large number of kiosks became positioned in the center of the city. At the same time, Milošević’s socialistic trading firms collapsed, and sales of many items transferred to kiosks. The change of government at the local level caused a different politics toward kiosks, and united state and local governments put an effort into removal of kiosks from the centre of Belgrade. This paper discusses the relationship between ideology and kiosk as architecture’ structure, and kiosks’ economic productivity.