Volja za moć kao essentia i večno vraćanje istog kao existentia - osnovna ideja Hajdegerove interpretacije Ničea

Abstract

U ovom članku, na osnovu Hajdegerovih predavanja Temeljni problemi fenomenologije (1927), želim da razmotrim Hajdegerovu interpretaciju značenja Ničeovih centralnih pojmova 'volje za moć' i 'večnog vraćanja istog' u terminima tradicionalne metafizičke koncepcije esencije i egzistencije. Hajdegerova interpretativna redukcija volje za moć na esenciju i večnog vraćanja istog na egzistenciju mora da bude razumljena na osnovu njegove interpretacije tradicionalne metafizičke teze da se bivstvujuće u njegovom bivstvovanju artikuliše u smislu essentia i existentia. Hajdegerov zahtev prema kom ova metafizička teza mora da bude modifikovana za različite vrste bivstvujućih predstavlja ključ za razumevanje činjenice da je Niče za Hajdegera metafizički mislilac.

In this article, on the base of Heidegger's lecture The Basic Problems of Phenomenology (1927), I will consider Heidegger's interpretation of meanning of Nitzsche's fundamental concepts of 'will to power' and 'eternal recurance of the same' in therms of a traditional metaphisical conception of essence and existence. Heidegger's interpretative reduction of the will to power to essence and eternal recurrence of the same to existence, must be understood on the base of his interpretation of traditional metaphisical thesis, that beings in their Being are articulated in the sens of essentia and existentia. Heidegger's effort that this metaphysical thesis must be modificated for different kinds of being is the key for understanding why for Heidegger Nietzsche is one metaphysical Thinker.