Uloga vršnjačke interakcije u donošenju odluka desetogodišnjaka

Abstract

Ovo istraživanje bilo je usmereno na ispitivanje promena u procesu donošenja odluka koje pod uticajem vršnjačke interakcije donose desetogodišnjaci. Pokušali smo da utvrdimo da li deca u grupi donose odluke drugačije nego kada iste odluke donose samostalno. U prvoj fazi istraživanja, koja je podrazumevala individualno donošenje odluka, testirano je 139 učenika četvrtog razreda. Na osnovu njihovih odgovora formirano je 10 trijada za eksperimentalnu grupu. Kontrolnu grupu činilo je 31 dete sa istom strukturom početnih odgovora kao u eksperimentalnoj grupi. U drugoj fazi su deca iz kontrolne grupe još jednom samostalno odlučivala, dok su deca u eksperimentalnoj grupi donosila grupne odluke. Nalazi su pokazali da su ispitanici iz kontrolne grupe zadržavali svoje prethodne odluke, dok su ih deca u eksperimentalnoj grupi menjala pod uticajem vršnjaka, tako da su u grupi donosili manje rizične odluke. Ovaj nalaz može biti posledica uticaja konteksta u kojem je vršeno istraživanje (škola), ali i sadržaja korišćenog zadatka. Kvalitativna analiza socijalne interakcije pomogla nam je da razumemo tok grupnog donošenja odluka. Pronašli smo nekoliko mehanizama koji govore o tome kako deca menjaju svoju prvobitnu odluku u trijadi (pozivanje na mišljenje autoriteta, konverzaciona pasivnost, pravilo većine itd.), kao i o tome kako uspevaju da zadrže svoju odluku (konverzaciona aktivnost i argumentacija).

The aim of this study was to investigate the changes in decision-making of ten-year old children under the influence of peer interaction. We tried to determine whether there were differences in the decision-making process when children made their decisions in a group, as opposed to the situation when they decided individually. In the first phase of the study (which included individual decision-making), 139 fourth-graders were tested. Based on their responses we formed 10 triads in the experimental group. The control group consisted of 31 children with the response structure equivalent to the initial response structure in the experimental group. In the second phase, children in the control group once again decided individually, while children in the experimental group made a group decision. We found that subjects in the control group retained their previous decisions, while children in the experimental group changed their initial decisions under the influence of peers, so that their decisions became less risky. This finding may be ascribed to the context in which the research was conducted (school), but also to the content of the task used. Qualitative analysis of social interaction enabled us to understand the dynamics of group decision-making. We found several mechanisms that explain how children change their initial decision in the triad (reference to the opinion of the authority, conversational passivity, majority rule, etc.), and how they retain their decision (conversational activity and argumentation).