Baština i teorijski modeli razumevanja - bogatstvo akumulacije - snaga imaginacije

Abstract

Ovim radom podsećamo na hermeneutički problem u heritologiji koji egzistira od razumevanja do interpretacije baštine. Razmatra se pitanje percepcije pojavnog sveta, a potom mogućnost dijaloga raznorodnih nauka u bavljenju baštinom, a radi ostvarivanja 'dijaloga' baštine sa savremenim čovekom. Upoznavanjem sadržaja strukture kulturnog dobra postaje jasniji i teorijski model koji joj je analogan. Posebna pažnja se pridaje modelu Mebijusove trake, preuzetom iz matematičkog diskursa. On svojim karakteristikama, neorijentabilnošću i jednostranošću koja se proverava ispisivanjem po 'jednoj' traci, odgovara stabilnoj - materijalnoj i značenjski promenljivoj 'strani' predmeta baštine, koja se ostvaruje tokom trajanja (kretnji), kroz vreme. Ovim modelom moguće je bolje razumeti i interpretirati pojavnu stvarnost, te i nasleđe kao akumuliranu prošlost.

This paper is a reminder of the hermeneutical problem in heritology which spans from comprehension to interpretation of heritage. The question of perception of the manifestational world, and further the possibility of a dialogue of diverse sciences in contemplating heritage leads to creating a 'dialogue' of the modern man with the heritage. By learning about the content of the structure of a cultural asset, the analogue theoretical model is clarified. A special attention is given to the model of the Moebius strip, taken from the mathematical discourse. With its characteristics, unorientability and onesidedness that is tested by imprints on a 'single' side of the strip, it responds a stable, material and changeable semantics of the item of heritage, realised in motion through time. This model can offer better understanding and interpretation of the manifestational reality and of the heritage as accumulated past.