Da li je Sajder još uvek perdurantista?

Abstract

U knjizi Pisanje knjige sveta (2011) Teodor Sajder tvrdi da na fundamen-talnom nivou stvarnosti ne postoje objekti sastavljeni od delova, što njegovo gledište čini verzijom mereološkog nihilizma. Međutim, u prethodnoj knjizi pod naslovom Četvorodimenzionalizam (2001) Sajder zastupa mereološki univerzalizam, tezu da svaka klasa objekata ima mereološku fuziju, odnosno da postoji dodatni objekat koji sadrži date objekta kao svoje delove, koji igra suštinsku ulogu u njegovoj argumentu na osnovu nejasnosti u prilog perdurantizma, odnosno postojanja temporalnih delova materijalnih objekata. U ovom radu pokušaću da odgovorim na pitanje da li Sajder može i dalje biti perdurantista uprkos njegovom najnovijem prihvatanju mereološkog nihilizma.

In Writing the Book of the World (2011) Theodore Sider claims that on the fundamental level of reality there are no objects composed of parts, which makes his view a version of mereological nihilism. However, in his previous book entitled Four-Dimensionalism (2001), Sider endorses mereological universalism, the thesis that every class of objects has a mereological fusion, i.e. that there exists an additional object containing those objects as parts, which plays a crucial role in his argument from vagueness in favor of perdurantism, that is the thesis of the existence of temporal parts of material objects. In this paper I will investigate whether Sider can still be a perdurantist in spite of his latest commitment to mereological nihilism.