Reformski procesi u oblasti školskog obrazovanja u Srbiji – pogled školskih pedagoga

Abstract

Posljednjih dvadesetak godina pokrenute su i realizovane brojne i različite promjene u obrazovnoj praksi i praksi funkcionisanja školskog sistema u Srbiji. Nakon objašnjenja reforme obrazovanja kao procesa promjena i analize pitanja uloge praktičara u reformskim procesima, u ovom radu daje se pregled ključnih promjena u školskoj praksi koje su izvršene od 2000. godine, kada je započeta sveobuhvatna reforma obrazovanja u Srbiji, do danas. Kao osnova za osvrt na način sprovođenja ovih promjena i njihovih efekata, u radu su korišćeni rezultati rada sekcije školskih pedagoga, u okviru nacionalnog naučnog skupa Susreti pedagoga – Obrazovna politika i praksa: u skladu ili u raskoraku, održanom 25. i 26. januara 2019. godine na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Učesnici u radu sekcije istakli su da su teškoće u sprovođenju reforme povezane sa: nerazvijenom jasnom vizijom i pratećom strategijom razvoja obrazovanja; nerazvijenim jedinstvenim okvirom koji bi obezbijedio međusobnu usaglašenost pojedinačnih promjena; nepripremljenošću praktičara za sprovođenje promjena. Kao pretpostavke uspješne reforme obrazovanja izdvojene su potreba da se, prije šireg uvođenja u sistem, provjeri usklađenost planiranih promjena sa obilježjima konteksta, kao i mogućnost njihovog sprovođenja u realnim uslovima i neophodnost da se u kreiranju promjena uvažavaju rezultati naučnoistraživačkog rada i potrebe prakse.