Priča o Išiju/The Story of Ishi

Abstract

„Priča o Išiju” je opštiji naziv za uokvireni narativ koji obuhvata mnoštvo posebnih, međusobno povezanih i katkad sukobljenih povesnih i aktuelnih priča, kao i revizionističkih interpretacija u američkoj nauci, književnosti i umetnosti. Priča o Išiju je istorijska i biografska ali ne i autobiografska, faktografska i fikcionalna, etnografska i antropološka (uključuje fizičku antropologiju i arheologiju, kulturnu antropologiju, lingvistiku i folkloristiku). U ovom članku, akcenat je na sledećim temama: Išiju kao poslednjem „divljem” Jahi Indijancu i njegovoj istrebljenoj etničkoj i plemenskoj grupi; Išijevim „spasiocima” i „zaštitnicima”, američkim antropolozima iz ranog XX veka i njihovoj nauci.

“The story of Ishi” is a more general term for an enframed narrative that includes a number of special, interconnected, and sometimes conflicting historical and current stories, as well as revisionist interpretations in American science, literature, and art. The story of Ishi is historical and biographical but not autobiographical, factographic and fictional, ethnographic and anthropological (includes physical anthropology and archeology, cultural anthropology, linguistics and folkloristics). In this paper, the emphasis is on the following topics: Ishi as the last “wild” Yahi Indian and his exterminated tribal and ethnic group; Ishi’s “saviors” and “patrons”, American anthropologists from the early 20th century and their science