Na početku ovog teksta valja istaći da je multiperspektivnost nastave antičke istorije Balkanskog poluostrva veoma teško ostvarljiva. Osnovni razlog leži u oskudnosti izvora. Istoričarima antike na raspolaganju stoji znatno manje izvora nego istoričarima drugih epoha, a naročito savremenog doba. U nekim slučajevima o jednom događaju ili pojavi antičke istorije govori samo jedan izvor. Dobar primer za to je Jonski ustanak. Sve što znamo o ovom pokušaju maloazijskih Grka da se oslobode persijske vlasti počiva na Herodotovom izlaganju. Gotovo je sigurno da su o Jonskom ustanku pisali i drugi helenski istoričari (npr. Efor), ali njihova dela, nažalost, nisu sačuvana. Dalje ukoliko je sačuvano više izvora koji govore o istom događaju, obično su to izvori iste provenijencije. Podatke o grčko-persijskim ratovima donosi nekoliko pisaca među kojima su najznačajniji: Herodot, Diodor i Plutarh. U pitanju su helenski izvori, koji o Darijevom i Kserksovom pohodu govore sa helenske tačke gledišta. S...vaki istoričar antike bi stavio ruku u vatru da ima i neki persijski izvor koji govori, na primer, o Maratonskoj bici, o Termopilima ili boju kod Plateje. Takav izvor bi nam omogućio da sukob sa grčkim svetom sagledamo i sa persijske tačke gledišta i shvatimo na koji su način na njega gledali Persijanci. Primera ima još mnogo. Slična situacija je i sa Peloponeskim ratom, koji je prikazan iz pera Atinjanina Tukidida. Kakva bi bila naša znanja o ovom sukobu da su sačuvani i neki spartanski izvori?.
TY - JOUR
AU - Ferjančić, Snežana
PY - 2004
UR - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/436
AB - Na početku ovog teksta valja istaći da je multiperspektivnost nastave antičke istorije Balkanskog poluostrva veoma teško ostvarljiva. Osnovni razlog leži u oskudnosti izvora. Istoričarima antike na raspolaganju stoji znatno manje izvora nego istoričarima drugih epoha, a naročito savremenog doba. U nekim slučajevima o jednom događaju ili pojavi antičke istorije govori samo jedan izvor. Dobar primer za to je Jonski ustanak. Sve što znamo o ovom pokušaju maloazijskih Grka da se oslobode persijske vlasti počiva na Herodotovom izlaganju. Gotovo je sigurno da su o Jonskom ustanku pisali i drugi helenski istoričari (npr. Efor), ali njihova dela, nažalost, nisu sačuvana. Dalje ukoliko je sačuvano više izvora koji govore o istom događaju, obično su to izvori iste provenijencije. Podatke o grčko-persijskim ratovima donosi nekoliko pisaca među kojima su najznačajniji: Herodot, Diodor i Plutarh. U pitanju su helenski izvori, koji o Darijevom i Kserksovom pohodu govore sa helenske tačke gledišta. Svaki istoričar antike bi stavio ruku u vatru da ima i neki persijski izvor koji govori, na primer, o Maratonskoj bici, o Termopilima ili boju kod Plateje. Takav izvor bi nam omogućio da sukob sa grčkim svetom sagledamo i sa persijske tačke gledišta i shvatimo na koji su način na njega gledali Persijanci. Primera ima još mnogo. Slična situacija je i sa Peloponeskim ratom, koji je prikazan iz pera Atinjanina Tukidida. Kakva bi bila naša znanja o ovom sukobu da su sačuvani i neki spartanski izvori?.
PB - Platoneum, Novi Sad
T2 - Nastava i istorija
T1 - Multiperspektivnost nastave antičke istorije Balkana
T1 - Multiperspectivity of the teaching of ancient history of the Balkans
EP - 74
IS - 2
SP - 71
VL - 2
UR - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_436
ER -
@article{
author = "Ferjančić, Snežana",
year = "2004",
abstract = "Na početku ovog teksta valja istaći da je multiperspektivnost nastave antičke istorije Balkanskog poluostrva veoma teško ostvarljiva. Osnovni razlog leži u oskudnosti izvora. Istoričarima antike na raspolaganju stoji znatno manje izvora nego istoričarima drugih epoha, a naročito savremenog doba. U nekim slučajevima o jednom događaju ili pojavi antičke istorije govori samo jedan izvor. Dobar primer za to je Jonski ustanak. Sve što znamo o ovom pokušaju maloazijskih Grka da se oslobode persijske vlasti počiva na Herodotovom izlaganju. Gotovo je sigurno da su o Jonskom ustanku pisali i drugi helenski istoričari (npr. Efor), ali njihova dela, nažalost, nisu sačuvana. Dalje ukoliko je sačuvano više izvora koji govore o istom događaju, obično su to izvori iste provenijencije. Podatke o grčko-persijskim ratovima donosi nekoliko pisaca među kojima su najznačajniji: Herodot, Diodor i Plutarh. U pitanju su helenski izvori, koji o Darijevom i Kserksovom pohodu govore sa helenske tačke gledišta. Svaki istoričar antike bi stavio ruku u vatru da ima i neki persijski izvor koji govori, na primer, o Maratonskoj bici, o Termopilima ili boju kod Plateje. Takav izvor bi nam omogućio da sukob sa grčkim svetom sagledamo i sa persijske tačke gledišta i shvatimo na koji su način na njega gledali Persijanci. Primera ima još mnogo. Slična situacija je i sa Peloponeskim ratom, koji je prikazan iz pera Atinjanina Tukidida. Kakva bi bila naša znanja o ovom sukobu da su sačuvani i neki spartanski izvori?.",
publisher = "Platoneum, Novi Sad",
journal = "Nastava i istorija",
title = "Multiperspektivnost nastave antičke istorije Balkana, Multiperspectivity of the teaching of ancient history of the Balkans",
pages = "74-71",
number = "2",
volume = "2",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_436"
}
Ferjančić, S.. (2004). Multiperspektivnost nastave antičke istorije Balkana. in Nastava i istorija
Platoneum, Novi Sad., 2(2), 71-74.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_436
Ferjančić S. Multiperspektivnost nastave antičke istorije Balkana. in Nastava i istorija. 2004;2(2):71-74.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_436 .
Ferjančić, Snežana, "Multiperspektivnost nastave antičke istorije Balkana" in Nastava i istorija, 2, no. 2 (2004):71-74,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_436 .
