Vizuelna kultura mediteranske Crne Gore od 15. do 20. vijeka

Abstract

U knjizi se analiziraju konceptualne i morfološke simbioze ostvarene mediteranskim interakcijama na području Crnogorskog primorja i stare Crne Gore od 15. do 20. veka. Utemeljena na metodološkom principu transkulturalizma, knjiga izučava i interpretira vizuelnu kulturu kao izraz istovremenog postojanja, trajanja i preplitanja različitih naroda, vera i konfesija. Slike, skulpture, arhitektonske celine, verbalne i performativne slike, kao i tzv. „neumetničke“ predstave, predstavljaju se kao strukture nastale razmenom obale i zaleđa, ideja i formi, materijala i prostora, patrona i umetnika, tradicije i modernosti. U prvom delu knjige analiziraju se oblici, funkcije i kontekst nastanka, trajanja i upotrebe transkulturalnih vizuelnih struktura nastalih tokom mletačke, osmanske i austrijske vlasti. U drugom, one su sagledane u kontekstu kriza – zemljotresa, epidemija i ratova, i protumačene kao označitelji ekonomskih i socijalnih tenzija i simboli redefinicije društvenih i kulturnih modela. Treći deo knjige posvećen je podrobnoj analizi pojedinačnih umetničkih dela i drugih izraza vizuelne kulture nastalih tokom „dugog 19. veka“, u vremenu konstituisanja i jačanja države Crne Gore. Ta dela, veoma malo poznata ili sasvim nepoznata, svojim nastankom, temama, oblicima, saradnjom među umetnicima i medijskom prostoru koji su obuhvatila, potvrđuju svoj mediteranski karakter.