Krize i reforme tela: fragmenti kulta ličcnosti u sluzbi promisljanja drustvenih promena

Abstract

Upotreba tela – bilo da se ono odnosilo na predstave vođe kroz medijsku ili umetničku sliku, skulpturu, fotografiju ili na svojevrsne koreografisane manifestacije –prepoznatljiv je alat za građenje i negovanje kulta ličnosti Josipa Broza Tita ikomunikaciju sa narodom. Kriza socijalističkog društva i smena ideologije, stoga,praćena je naglim promenama, negiranjem, čak bukvalnim sečenjem i istapanjemspomeničkog nasleđa, uklanjanjem i uništavanjem predstava Titovog lika, testavljanjem u zaborav kolektivnih izvođenja koja su nekada slavila Jugoslaviju načelu sa njenim vođom. Ipak, stvarajući upravo u vreme krize identiteta i krahavladajućih sistema vrednosti, mnogi savremeni umetnici kolekcioniranjemfragmenata nekada opšte prisutnog lika, te ponovnim izvođenjem nasleđakolektivnog pokreta, otvaraju polje promišljanja, kritike i revalorizacije društvenihodnosa. Analizirajući stvaralaštvo Dragana Srdića i instalacije nastale od segmenataskulptura koje umetnik nakon nasilnog sklanjanja iz javnih prostora otkupljuje kao sekundarnu sirovinu na buvljim pijacama i uvodi u svet umetnosti, te performanseMarte Jovanović nastale ispred današnjeg Muzeja Jugoslavije povodom nekadašnjeg Dana mladosti, aktivnosti kolektiva Karkatag, Jugo Joga i druge srodne savremeneumetničke prakse, otvorićemo pitanja reforme, odnosno reafirmacije tela u službiumetničkog rada, prevrednovanja vrednosti, te potencijala ovakvih dela da pokrenu diskusiju.