Kabineti čudesa u svetu umetnosti : upotreba istorijskih modela kolekcioniranja u savremenoj umetničkoj praksi

Abstract

Predmet ovog istraživanja je odnos između baštinske i umetničke vrednosti, te upućivanje na njihovu međusobnu uslovljenost u kontekstu savremene umetničke prakse koja se oslanja na istorijske modele kolekcioniranja. Ovako određen predmet rada temelji se na premisama istorije kolekcionarstva, te na muzeološkoj teoriji vrednosti i interpretativnoj teoriji umetnosti. Upotreba koncepata i estetike kabineta čudesa, modela kolekcionarske prakse vezanog izvorno za period renesanse, prepoznaje se u određenim delima moderne i savremene umetnosti, te se izvode zaključci o značenjima ovakve pojave u savremenom svetu umetnosti. Ovi odnosi tumače se na primerima izabranih postavki Bijenala savremene umetnosti u Veneciji (1986; 2013) kao i analizom stvaralaštva za temu referentnih savremenih umetnika u Srbiji (Saše Markovića Mikroba, Stevana Novakovića, Vladimira Perića, Dragana Papića i drugih)...

The subject of the following research is the relation between the heritage and artistic value with an aim to stress their coexistence in the context of contemporary art practice which is based on the historical models of collecting. This subject is formed upon the premises of the history of collecting, museological value constructing and interpretative art theory. The use of aesthetics and concepts of Wunderkammer, a model of collecting practice characteristic for the renaissance period, is recognized in particular modern and contemporary artworks. Therefore, conclusions about the signification of this notion in contemporary Art World are brought. These theoretical positions are seen through the case studies of the relevant Contemporary Art Biennials in Venice (1986 and 2013), as well as through the analyses of, for this topic relevant, works of contemporary Serbian artists (Saša Marković Mikrob, Stevan Novaković, Vladimir Perić, Dragan Papić etc.)...