Mišljenje nastavnika o funkcionalnosti opisnog ocenjivanja

Abstract

U sistemu obrazovanja i vaspitanja u Srbiji opisno ocenjivanje se primenjuje od školske 2003/2004. godine, što je dovoljno dug period da se preispitaju efekti pomenutog sistema. Cilj ovog rada je da se utvrdi mišljenje nastavnika razredne nastave o funkcionalnosti opisnog ocenjivanja. Uzorkom su obuhvaćeni nastavnici razredne nastave iz devet osnovnih škola u Kraljevu. Polazeći od cilja, zadataka i postavljenih hipoteza, u istraživanju je korišćena deskriptivna metoda, a podaci su prikupljeni pomoću upitnika. Rezultati ukazuju da generalno postoji negativan stav nastavnika prema primeni opisnog ocenjivanja. Nastavnici smatraju da su stručno kompetentni za primenu opisnog ocenjivanja, ali da se u praksi suočavaju sa različitim teškoćama. Više od polovine nastavnika (62%) izjasnilo se da se u praksi suočava sa teškoćama u primeni opisnog ocenjivanja. Neke od teškoća koje su posebno izdvojili su sledeće: veliki broj učenika, opširna administracija, nedovoljno vremena, nedefinisana i nedovoljno jasna zakonska regulativa. Ukoliko želimo da opisno ocenjivanje pokaže svoje prednosti, potrebno je kontinuirano praćenje i vrednovanje rezultata koje takav vid ocenjivanja donosi u praksi, organizovati stručna usavršavanja, omogućiti razmenu mišljenja i iskustava, kao i motivisati nastavnike da prihvate novine.

In the system of education and pedagogical work in Serbia, descriptive marking has been applied since the school year 2003/2004, and this is sufficiently long period for summarising effects of this system. The aim of this paper is to determine the attitude of primary school teachers about the function of this system. The sample included primary school teachers from nine primary schools in Kraljevo. Starting from the aim, tasks and stated hypotheses, we used descriptive method in the research, and the data were gathered by the questionnaire. Results show that generally, there is a negative attitude of teachers towards application of the descriptive marking. Teachers think that they are professionally competent for application of descriptive marking, but in praxis they face difficulties in applying descriptive marking. Some of the difficulties which should be pointed at are: too many students, too much administrating, insufficient time, undefined and unclear law regulations. If we want descriptive marking to show advantages, we should continually follow and evaluate results which this form of marking brings in praxis, organise professional development, enable exchange of ideas and experience, and motivate teachers to accept innovations.