TY  - JOUR
AU  - Pavlović-Babić, Dragica
AU  - Baucal, Aleksandar
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1079
AB  - Određenje čitalačke pismenosti u PISA studiji, slično kao i u drugim međunarodnim ispitivanjima veštine čitanja, stavlja naglasak na značaj čitanja za aktivnu participaciju u društvu, čime se promoviše sposobnost učenika da kritički razmatra pročitane informacije i koristi ih u različite svrhe. Ispitivanjem se utvrđivalo do koje mere je razvijena čitalačka pismenost petnaestogodišnjaka iz različitih zemalja, da li postoji napredovanje u odnosu na prethodne cikluse testiranja, koliko su razvijene pojedine komponente pismenosti, kao i kakva je raspodela učenika po nivoima čitalačke pismenosti. Uzorak obuhvata mlade čiji je kalendarski uzrast 15 godina, bez obzira na razred u kojem se nalaze u trenutku ispitivanja. Ispitivanje je izvršeno u 190 škola, a ukupno je ispitano 5.523 učenika. Dobijeni podaci pokazuju da je prosečno postignuće učenika iz Srbije u domenu čitalačke pismenosti i dalje ispod proseka u odnosu na postignuće učenika iz OECD zemalja, ali i da su rezultati značajno bolji u odnosu na 2006. godinu. Najveće promene između dva ciklusa testiranja desile su se na nižim nivoima čitalačke pismenosti, što ukazuje na to da je nastava u školama dominantno predavačka i usmerena ka usvajanju akademskih znanja. Ostvareni napredak u prosečnom skoru na skali čitalačke pismenosti može se posmatrati kao rezultat većeg angažovanja i veće motivacije i učenika, i nastavnika, i resornog ministarstva u okviru PISA 2009 studije nego što je to bio slučaj 2006. godine, kao i opštim društvenim kontekstom u kojem su se školovali ispitivani učenici. .
AB  - The definition of reading literacy in the PISA study, similar to other international studies of reading, emphasizes the importance of reading for active participation in society, thereby promoting the ability of students to critically analyze information and use it for different purposes. The study examined the level of reading literacy in fifteen-year-old students in different countries, whether there was progress compared to previous cycles of testing, the development of the individual literacy components, and the distribution of students by levels of reading literacy. The sample included fifteen-year-old students, regardless of the grade they had attended at the time of testing. The study was conducted in 190 schools, with the total of 5,523 students tested. The data show that the average achievement of students in Serbia in the domain of reading literacy is still below average compared to the achievement of students from OECD countries, but the results were significantly higher when compared to 2006. The most conspicuous change between two cycles of testing occurred at lower achieving levels of reading literacy, which indicates that the dominant way of teaching in schools is through traditional lectures and oriented towards the adoption of academic knowledge. The progress achieved in the average score for reading literacy scale can be seen as a result of greater involvement and greater motivation of students and teachers, the more apparent support of officials in the PISA 2009 study than in 2006 study, as well as a result of substantial changes in general social context in which students were educated. .
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd
T2  - Psihološka istraživanja
T1  - Čitalačka pismenost kao mera kvaliteta obrazovanja - procena na osnovu PISA 2009 podataka
T1  - Reading literacy as a measure of the quality of education: Estimates based on PISA 2009 data
EP  - 260
IS  - 2
SP  - 241
VL  - 13
DO  - 10.5937/PsIstra1002241P
ER  - 

@article{
author = "Pavlović-Babić, Dragica and Baucal, Aleksandar",
year = "2010",
abstract = "Određenje čitalačke pismenosti u PISA studiji, slično kao i u drugim međunarodnim ispitivanjima veštine čitanja, stavlja naglasak na značaj čitanja za aktivnu participaciju u društvu, čime se promoviše sposobnost učenika da kritički razmatra pročitane informacije i koristi ih u različite svrhe. Ispitivanjem se utvrđivalo do koje mere je razvijena čitalačka pismenost petnaestogodišnjaka iz različitih zemalja, da li postoji napredovanje u odnosu na prethodne cikluse testiranja, koliko su razvijene pojedine komponente pismenosti, kao i kakva je raspodela učenika po nivoima čitalačke pismenosti. Uzorak obuhvata mlade čiji je kalendarski uzrast 15 godina, bez obzira na razred u kojem se nalaze u trenutku ispitivanja. Ispitivanje je izvršeno u 190 škola, a ukupno je ispitano 5.523 učenika. Dobijeni podaci pokazuju da je prosečno postignuće učenika iz Srbije u domenu čitalačke pismenosti i dalje ispod proseka u odnosu na postignuće učenika iz OECD zemalja, ali i da su rezultati značajno bolji u odnosu na 2006. godinu. Najveće promene između dva ciklusa testiranja desile su se na nižim nivoima čitalačke pismenosti, što ukazuje na to da je nastava u školama dominantno predavačka i usmerena ka usvajanju akademskih znanja. Ostvareni napredak u prosečnom skoru na skali čitalačke pismenosti može se posmatrati kao rezultat većeg angažovanja i veće motivacije i učenika, i nastavnika, i resornog ministarstva u okviru PISA 2009 studije nego što je to bio slučaj 2006. godine, kao i opštim društvenim kontekstom u kojem su se školovali ispitivani učenici. ., The definition of reading literacy in the PISA study, similar to other international studies of reading, emphasizes the importance of reading for active participation in society, thereby promoting the ability of students to critically analyze information and use it for different purposes. The study examined the level of reading literacy in fifteen-year-old students in different countries, whether there was progress compared to previous cycles of testing, the development of the individual literacy components, and the distribution of students by levels of reading literacy. The sample included fifteen-year-old students, regardless of the grade they had attended at the time of testing. The study was conducted in 190 schools, with the total of 5,523 students tested. The data show that the average achievement of students in Serbia in the domain of reading literacy is still below average compared to the achievement of students from OECD countries, but the results were significantly higher when compared to 2006. The most conspicuous change between two cycles of testing occurred at lower achieving levels of reading literacy, which indicates that the dominant way of teaching in schools is through traditional lectures and oriented towards the adoption of academic knowledge. The progress achieved in the average score for reading literacy scale can be seen as a result of greater involvement and greater motivation of students and teachers, the more apparent support of officials in the PISA 2009 study than in 2006 study, as well as a result of substantial changes in general social context in which students were educated. .",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd",
journal = "Psihološka istraživanja",
title = "Čitalačka pismenost kao mera kvaliteta obrazovanja - procena na osnovu PISA 2009 podataka, Reading literacy as a measure of the quality of education: Estimates based on PISA 2009 data",
pages = "260-241",
number = "2",
volume = "13",
doi = "10.5937/PsIstra1002241P"
}

Pavlović-Babić, D.,& Baucal, A.. (2010). Čitalačka pismenost kao mera kvaliteta obrazovanja - procena na osnovu PISA 2009 podataka. in Psihološka istraživanja
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd., 13(2), 241-260.
https://doi.org/10.5937/PsIstra1002241P

Pavlović-Babić D, Baucal A. Čitalačka pismenost kao mera kvaliteta obrazovanja - procena na osnovu PISA 2009 podataka. in Psihološka istraživanja. 2010;13(2):241-260.
doi:10.5937/PsIstra1002241P .

Pavlović-Babić, Dragica, Baucal, Aleksandar, "Čitalačka pismenost kao mera kvaliteta obrazovanja - procena na osnovu PISA 2009 podataka" in Psihološka istraživanja, 13, no. 2 (2010):241-260,
https://doi.org/10.5937/PsIstra1002241P . .

TY  - JOUR
AU  - Altaras Dimitrijević, Ana
AU  - Jolić Marjanović, Zorana
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1128
AB  - Oblast istraživanja emocionalne inteligencije (EI) iznedrila je dve vrste modela i mera, nejednakog naučnog statusa: mešoviti modeli, premda komercijalno uspešni, ne prolaze rigoroznu naučnu analizu; Majer-Salovejev model EI kao sposobnosti, pak, ispunjava većinu kriterijuma za postuliranje naučno smislenog konstrukta EI. Instrument kojim je potonji model operacionalizovan, MSCEIT, u dosadašnjim studijama pokazao je zadovoljavajuću pouzdanost, te konvergentno-diskriminativnu i strukturnu valjanost. U ovom radu provereno je da li srpski prevod MSCEIT-a, primenjen na domaćem uzorku (N=250) i ocenjen po lokalnim normama, demonstrira odgovarajuće metrijske karakteristike. Rezultati pokazuju da pouzdanost skorova odgovara onoj koja je utvrđena prilikom američke standardizacije testa i da je zadovoljavajuća za skorove na nivou polja, te za globalni skor EI (r≥ .86). Korelacije datog skora sa merama akademske inteligencije (r= .244 - .429; p lt .01) i 'velikih pet' (r lt .25) kreću se u pojasu koji je optimalan za potvrdu konvergentno-diskriminativne valjanosti testa. Konačno, faktorska analiza srpskog MSCEIT-a otkriva da su sva tri teorijski postulirana rešenja (sa jednim, dva ili četiri faktora) empirijski održiva, s tim što sastav pojedinih faktora u potonja dva rešenja donekle odstupa od očekivanog. Navedeni nalazi preporučuju srpski MSCEIT za standardizaciju i eventualnu praktičnu primenu, a svakako treba da budu dopunjeni podacima o prediktivnoj valjanosti testa. Povrh toga, dobijeni rezultati imaju i važne teorijske implikacije, sugerišući mogućnost naučnog utemeljenja EI kao sposobnosti rezonovanja sa 'emocionalnim' informacijama.
AB  - The field of emotional intelligence (EI) research has yielded two rather distinct ways of conceptualizing and measuring the construct, which also differ greatly in terms of their scientific value: mixed models of EI, although commercially successful, prove inadequate when subject to scientific scrutiny; by contrast, the Mayer and Salovey ability model of EI meets most of the proposed criteria for establishing a scientifically meaningful EI construct. Its current operationalization, the MSCEIT, has thus far been found to exhibit good reliability, as well as convergent-dicriminant and structural validity. The present study examined the psychometric properties of the Serbian version of the test in a sample of 250 high school graduates. Our results show that the reliabilities of Serbian MSCEIT scores are equivalent to those reported for the American standardization sample; more specifically, reliability coefficients are high for the two Area scores and the Total score (r≥ .86). The Total EI score shows low to moderate correlations with standard measures of academic intelligence (r=.244 - .429; p lt .01), and very low correlations with the Big Five personality traits (r lt .25) - a pattern that is regarded optimal in establishing convergent-discriminant validity. The factor structure of the Serbian MSCEIT closely corresponds to that of the original test: the theoretically proposed 1-, 2- and 4-factor solutions all prove empirically sustainable; however, in the 2- and 4-factor solutions, the structure of certain EI branches diverges from that which is theoretically expected and incorporated in the scoring system. The obtained data certainly recommend the Serbian MSCEIT for standardization and practical use, in which case they should be supplemented with data regarding the test's predictive validity. On a more basic level, our results suggest the possibility of assessing a scientifically meaningful EI construct, defined as the ability to reason with 'emotional' information.
PB  - Društvo psihologa Srbije, Beograd
T2  - Psihologija
T1  - Test emocionalne inteligencije Majera, Saloveja i Karuza - provera metrijskih karakteristika srpske verzije MSCIET-a
T1  - The Mayer-Salovey-Caruso emotional intelligence test: Psychometric properties of the Serbian version
EP  - 425
IS  - 4
SP  - 411
VL  - 43
DO  - 10.2298/PSI1004411A
ER  - 

@article{
author = "Altaras Dimitrijević, Ana and Jolić Marjanović, Zorana",
year = "2010",
abstract = "Oblast istraživanja emocionalne inteligencije (EI) iznedrila je dve vrste modela i mera, nejednakog naučnog statusa: mešoviti modeli, premda komercijalno uspešni, ne prolaze rigoroznu naučnu analizu; Majer-Salovejev model EI kao sposobnosti, pak, ispunjava većinu kriterijuma za postuliranje naučno smislenog konstrukta EI. Instrument kojim je potonji model operacionalizovan, MSCEIT, u dosadašnjim studijama pokazao je zadovoljavajuću pouzdanost, te konvergentno-diskriminativnu i strukturnu valjanost. U ovom radu provereno je da li srpski prevod MSCEIT-a, primenjen na domaćem uzorku (N=250) i ocenjen po lokalnim normama, demonstrira odgovarajuće metrijske karakteristike. Rezultati pokazuju da pouzdanost skorova odgovara onoj koja je utvrđena prilikom američke standardizacije testa i da je zadovoljavajuća za skorove na nivou polja, te za globalni skor EI (r≥ .86). Korelacije datog skora sa merama akademske inteligencije (r= .244 - .429; p lt .01) i 'velikih pet' (r lt .25) kreću se u pojasu koji je optimalan za potvrdu konvergentno-diskriminativne valjanosti testa. Konačno, faktorska analiza srpskog MSCEIT-a otkriva da su sva tri teorijski postulirana rešenja (sa jednim, dva ili četiri faktora) empirijski održiva, s tim što sastav pojedinih faktora u potonja dva rešenja donekle odstupa od očekivanog. Navedeni nalazi preporučuju srpski MSCEIT za standardizaciju i eventualnu praktičnu primenu, a svakako treba da budu dopunjeni podacima o prediktivnoj valjanosti testa. Povrh toga, dobijeni rezultati imaju i važne teorijske implikacije, sugerišući mogućnost naučnog utemeljenja EI kao sposobnosti rezonovanja sa 'emocionalnim' informacijama., The field of emotional intelligence (EI) research has yielded two rather distinct ways of conceptualizing and measuring the construct, which also differ greatly in terms of their scientific value: mixed models of EI, although commercially successful, prove inadequate when subject to scientific scrutiny; by contrast, the Mayer and Salovey ability model of EI meets most of the proposed criteria for establishing a scientifically meaningful EI construct. Its current operationalization, the MSCEIT, has thus far been found to exhibit good reliability, as well as convergent-dicriminant and structural validity. The present study examined the psychometric properties of the Serbian version of the test in a sample of 250 high school graduates. Our results show that the reliabilities of Serbian MSCEIT scores are equivalent to those reported for the American standardization sample; more specifically, reliability coefficients are high for the two Area scores and the Total score (r≥ .86). The Total EI score shows low to moderate correlations with standard measures of academic intelligence (r=.244 - .429; p lt .01), and very low correlations with the Big Five personality traits (r lt .25) - a pattern that is regarded optimal in establishing convergent-discriminant validity. The factor structure of the Serbian MSCEIT closely corresponds to that of the original test: the theoretically proposed 1-, 2- and 4-factor solutions all prove empirically sustainable; however, in the 2- and 4-factor solutions, the structure of certain EI branches diverges from that which is theoretically expected and incorporated in the scoring system. The obtained data certainly recommend the Serbian MSCEIT for standardization and practical use, in which case they should be supplemented with data regarding the test's predictive validity. On a more basic level, our results suggest the possibility of assessing a scientifically meaningful EI construct, defined as the ability to reason with 'emotional' information.",
publisher = "Društvo psihologa Srbije, Beograd",
journal = "Psihologija",
title = "Test emocionalne inteligencije Majera, Saloveja i Karuza - provera metrijskih karakteristika srpske verzije MSCIET-a, The Mayer-Salovey-Caruso emotional intelligence test: Psychometric properties of the Serbian version",
pages = "425-411",
number = "4",
volume = "43",
doi = "10.2298/PSI1004411A"
}

Altaras Dimitrijević, A.,& Jolić Marjanović, Z.. (2010). Test emocionalne inteligencije Majera, Saloveja i Karuza - provera metrijskih karakteristika srpske verzije MSCIET-a. in Psihologija
Društvo psihologa Srbije, Beograd., 43(4), 411-425.
https://doi.org/10.2298/PSI1004411A

Altaras Dimitrijević A, Jolić Marjanović Z. Test emocionalne inteligencije Majera, Saloveja i Karuza - provera metrijskih karakteristika srpske verzije MSCIET-a. in Psihologija. 2010;43(4):411-425.
doi:10.2298/PSI1004411A .

Altaras Dimitrijević, Ana, Jolić Marjanović, Zorana, "Test emocionalne inteligencije Majera, Saloveja i Karuza - provera metrijskih karakteristika srpske verzije MSCIET-a" in Psihologija, 43, no. 4 (2010):411-425,
https://doi.org/10.2298/PSI1004411A . .

TY  - JOUR
AU  - Stepanović Ilić, Ivana
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1078
AB  - Članak se bavi pristupima Pijažea i Vigotskog, tj. načinom na koji je u okviru tih pristupa definisana vršnjačka interakcija i istraživana njena uloga u intelektualnom razvoju. Prikazani su i upoređeni oni aspekti izvornih učenja Pijažea i Vigotskog koji se bave vršnjačkom interakcijom i njenim značajem za nastanak novih kognitivnih kompetencija. Pored toga, razmatrane su konceptualne i metodološke novine koje su donela istraživanja nastavljača pomenuta dva učenja. Konstatovano je približavanje pijažetanske i vigotskijanske paradigme u pogledu razumevanja vršnjačke interakcije i načina na koji ona oblikuje kognitivni razvoj. Na kraju su opisane studije koje kombinuju te pristupe u proučavanju fenomena kojim se ovaj rad bavi. Diskutovane su prednosti integrativnog pristupa i nova saznanja do kojih se došlo, a naznačeni su i potencijalni problemi sa kojima treba da se suoče autori budućih istraživanja. .
AB  - This paper deals with the role of peer interaction in cognitive development from the perspective of Piaget's and socio-cultural approach. The description of original Piagetian and Vygotskian ideas regarding the mentioned phenomenon and their comparison is given in the first part of the paper. Research studies of Piaget's and Vygotsky's followers brought theoretical and methodological innovations in the examination of peer interaction influence on cognitive development. At the beginning they were devoted to different aspects of social interaction. Piaget's followers recognized the importance of peer interaction for cognitive development and created a rich corpus of empirical data. The authors from socio-cultural perspective, following Vygotskian ideas, thoroughly investigated adult-child interaction and the consequences of difference in partners' competences on cognitive development in the process of adult's assistance within the child's ZPD. In the meantime, those two perspectives got closer and made the understanding of the phenomenon of peer interaction and its role in thinking development broader and more profound. Namely, Piagetians diverted attention to the importance of peer interaction for cognitive development and Vygotskians emphasized the relevance of asymmetry in peers' cognitive competences. The last part of the paper deals with studies of peer interaction which combine Piagetian and Vygotskian perspectives. The advantages of integrative approach and new discoveries are discussed. In addition to this, potential problems for future research are considered. .
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd
T2  - Psihološka istraživanja
T1  - Određenje vršnjačke interakcije i istraživanje njene uloge u kognitivnom razvoju u kontekstu Pijažeovog i socio-kulturnog pristupa
T1  - The role of peer interaction in cognitive development: Piagetian and Vygotskyan perspective
EP  - 240
IS  - 2
SP  - 219
VL  - 13
DO  - 10.5937/PsIstra1002219S
ER  - 

@article{
author = "Stepanović Ilić, Ivana",
year = "2010",
abstract = "Članak se bavi pristupima Pijažea i Vigotskog, tj. načinom na koji je u okviru tih pristupa definisana vršnjačka interakcija i istraživana njena uloga u intelektualnom razvoju. Prikazani su i upoređeni oni aspekti izvornih učenja Pijažea i Vigotskog koji se bave vršnjačkom interakcijom i njenim značajem za nastanak novih kognitivnih kompetencija. Pored toga, razmatrane su konceptualne i metodološke novine koje su donela istraživanja nastavljača pomenuta dva učenja. Konstatovano je približavanje pijažetanske i vigotskijanske paradigme u pogledu razumevanja vršnjačke interakcije i načina na koji ona oblikuje kognitivni razvoj. Na kraju su opisane studije koje kombinuju te pristupe u proučavanju fenomena kojim se ovaj rad bavi. Diskutovane su prednosti integrativnog pristupa i nova saznanja do kojih se došlo, a naznačeni su i potencijalni problemi sa kojima treba da se suoče autori budućih istraživanja. ., This paper deals with the role of peer interaction in cognitive development from the perspective of Piaget's and socio-cultural approach. The description of original Piagetian and Vygotskian ideas regarding the mentioned phenomenon and their comparison is given in the first part of the paper. Research studies of Piaget's and Vygotsky's followers brought theoretical and methodological innovations in the examination of peer interaction influence on cognitive development. At the beginning they were devoted to different aspects of social interaction. Piaget's followers recognized the importance of peer interaction for cognitive development and created a rich corpus of empirical data. The authors from socio-cultural perspective, following Vygotskian ideas, thoroughly investigated adult-child interaction and the consequences of difference in partners' competences on cognitive development in the process of adult's assistance within the child's ZPD. In the meantime, those two perspectives got closer and made the understanding of the phenomenon of peer interaction and its role in thinking development broader and more profound. Namely, Piagetians diverted attention to the importance of peer interaction for cognitive development and Vygotskians emphasized the relevance of asymmetry in peers' cognitive competences. The last part of the paper deals with studies of peer interaction which combine Piagetian and Vygotskian perspectives. The advantages of integrative approach and new discoveries are discussed. In addition to this, potential problems for future research are considered. .",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd",
journal = "Psihološka istraživanja",
title = "Određenje vršnjačke interakcije i istraživanje njene uloge u kognitivnom razvoju u kontekstu Pijažeovog i socio-kulturnog pristupa, The role of peer interaction in cognitive development: Piagetian and Vygotskyan perspective",
pages = "240-219",
number = "2",
volume = "13",
doi = "10.5937/PsIstra1002219S"
}

Stepanović Ilić, I.. (2010). Određenje vršnjačke interakcije i istraživanje njene uloge u kognitivnom razvoju u kontekstu Pijažeovog i socio-kulturnog pristupa. in Psihološka istraživanja
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd., 13(2), 219-240.
https://doi.org/10.5937/PsIstra1002219S

Stepanović Ilić I. Određenje vršnjačke interakcije i istraživanje njene uloge u kognitivnom razvoju u kontekstu Pijažeovog i socio-kulturnog pristupa. in Psihološka istraživanja. 2010;13(2):219-240.
doi:10.5937/PsIstra1002219S .

Stepanović Ilić, Ivana, "Određenje vršnjačke interakcije i istraživanje njene uloge u kognitivnom razvoju u kontekstu Pijažeovog i socio-kulturnog pristupa" in Psihološka istraživanja, 13, no. 2 (2010):219-240,
https://doi.org/10.5937/PsIstra1002219S . .

TY  - JOUR
AU  - Popadić, Dragan
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1108
AB  - Prva Jugoslavija i njene naslednice nastajale su u periodima žestokih etničkih sukoba i bile su relativno kratkotrajne državne tvorevine, što je doprinelo visokoj izraženosti etničkih identiteta i etnonacionalizma kao i endemskoj slabosti građanskog identiteta njihovih stanovnika. U ovom tekstu opisana su tri pokušaja učinjena u ovim državama da se izgradi nacionalni identitet koji bi služio kao protivteža etničkom identitetu i smanjio rizik etničkih konflikata: promovisanje jugoslovenstva u SFRJ, razvijanje građanskih identiteta u državama-naslednicama, i promovisanje evropskog identiteta u Srbiji. Jedna od prepreka ka takvom cilju dolazi i iz lingvističke konfuzije koja je već dugo vremena prisutna u svakodnevnom, političkom i naučnom diskursu. Značenje jugoslovenstva variralo je od vezanosti za državu do supra-etničkog identiteta sedme nacije. U srpskom jeziku ne postoji reč koja bi označila nacionalni a ne etnički identitet njenih građana. Izraz 'evropski identitet' se koristi namerno nejasno, (kao geografska pripadnost, prihvatanje sistema vrednosti, članstvo u političkoj zajednici itd.) što povećava konfuziju u javnom govoru. Trenutno, velike nade se polažu na razvijanje pozitivnih stavova prema evropskim integracijama i razvoju tzv. evropskog identiteta. Ono što nedostaje da bi taj proces bio efikasniji je udaljavanje od primordijalističkih shvatanja identiteta, relativno razvijen i stabilan nacionalni identitet, i konsenzus među političkom elitom o neophodnosti takvog puta. U sadašnjim uslovima, proevropska kampanja se sprovodi putem nejasnih poruka ali, mada je takva (ili možda baš zato što je takva) ima veće šanse na uspeh od prethodna dva pokušaja čije perspektive su izgledale svetlije. .
AB  - The fact that the first Yugoslavia and its successors originated in the periods of severe ethnic conflicts and proved to be short-lived entities contributed to high salience of ethnic identity and strength of ethnic nationalism as well as endemic weakness of civic identity of their citizens. The three attempts in these countries at building an identity that would serve to balance ethnic identity and prevent ethnic conflicts are briefly described in the paper: promoting 'Yugoslavism' in the SFRY, developing civic identities in its successors, and promoting European identity in nowadays Serbia. One of the great obstacles for such aim stems from the linguistic confusion that has persisted for a long time in public, political and scientific discourse. The meaning of 'Yugoslavism' ranged from attachment to joint country to supra-ethnic identity. There is no single word in the Serbian language which designates national - not ethnic - identity of its citizens. As for Europe, the phrase 'European identity' is used in a deliberately unclear way (as a geographical settlement, sharing specific values, membership in political community, etc.), increasing the confusion in the public discourse. Recently, great hopes have been placed in fostering positive attitudes towards European integration and developing the so-called European identity. What is lacking for this process to be more efficient is moving away from primordialistic conceptions of identity, a relatively stable and well-formed national identity, and the consensus among political elite regarding the necessity of such a path. In current conditions, the pro-European campaign is conducted through evasive messages but, being like this (and, perhaps, in current conditions precisely because of that), it has a greater chance to succeed than the previous two attempts, whose future should have been brighter. .
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd
T2  - Psihološka istraživanja
T1  - Izgradnja evropskog identiteta - od dima iz dimnjaka
T1  - Building up European identity: From the chimney smoke
EP  - 33
IS  - 1
SP  - 9
VL  - 13
DO  - 10.5937/PsIstra1001009P
ER  - 

@article{
author = "Popadić, Dragan",
year = "2010",
abstract = "Prva Jugoslavija i njene naslednice nastajale su u periodima žestokih etničkih sukoba i bile su relativno kratkotrajne državne tvorevine, što je doprinelo visokoj izraženosti etničkih identiteta i etnonacionalizma kao i endemskoj slabosti građanskog identiteta njihovih stanovnika. U ovom tekstu opisana su tri pokušaja učinjena u ovim državama da se izgradi nacionalni identitet koji bi služio kao protivteža etničkom identitetu i smanjio rizik etničkih konflikata: promovisanje jugoslovenstva u SFRJ, razvijanje građanskih identiteta u državama-naslednicama, i promovisanje evropskog identiteta u Srbiji. Jedna od prepreka ka takvom cilju dolazi i iz lingvističke konfuzije koja je već dugo vremena prisutna u svakodnevnom, političkom i naučnom diskursu. Značenje jugoslovenstva variralo je od vezanosti za državu do supra-etničkog identiteta sedme nacije. U srpskom jeziku ne postoji reč koja bi označila nacionalni a ne etnički identitet njenih građana. Izraz 'evropski identitet' se koristi namerno nejasno, (kao geografska pripadnost, prihvatanje sistema vrednosti, članstvo u političkoj zajednici itd.) što povećava konfuziju u javnom govoru. Trenutno, velike nade se polažu na razvijanje pozitivnih stavova prema evropskim integracijama i razvoju tzv. evropskog identiteta. Ono što nedostaje da bi taj proces bio efikasniji je udaljavanje od primordijalističkih shvatanja identiteta, relativno razvijen i stabilan nacionalni identitet, i konsenzus među političkom elitom o neophodnosti takvog puta. U sadašnjim uslovima, proevropska kampanja se sprovodi putem nejasnih poruka ali, mada je takva (ili možda baš zato što je takva) ima veće šanse na uspeh od prethodna dva pokušaja čije perspektive su izgledale svetlije. ., The fact that the first Yugoslavia and its successors originated in the periods of severe ethnic conflicts and proved to be short-lived entities contributed to high salience of ethnic identity and strength of ethnic nationalism as well as endemic weakness of civic identity of their citizens. The three attempts in these countries at building an identity that would serve to balance ethnic identity and prevent ethnic conflicts are briefly described in the paper: promoting 'Yugoslavism' in the SFRY, developing civic identities in its successors, and promoting European identity in nowadays Serbia. One of the great obstacles for such aim stems from the linguistic confusion that has persisted for a long time in public, political and scientific discourse. The meaning of 'Yugoslavism' ranged from attachment to joint country to supra-ethnic identity. There is no single word in the Serbian language which designates national - not ethnic - identity of its citizens. As for Europe, the phrase 'European identity' is used in a deliberately unclear way (as a geographical settlement, sharing specific values, membership in political community, etc.), increasing the confusion in the public discourse. Recently, great hopes have been placed in fostering positive attitudes towards European integration and developing the so-called European identity. What is lacking for this process to be more efficient is moving away from primordialistic conceptions of identity, a relatively stable and well-formed national identity, and the consensus among political elite regarding the necessity of such a path. In current conditions, the pro-European campaign is conducted through evasive messages but, being like this (and, perhaps, in current conditions precisely because of that), it has a greater chance to succeed than the previous two attempts, whose future should have been brighter. .",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd",
journal = "Psihološka istraživanja",
title = "Izgradnja evropskog identiteta - od dima iz dimnjaka, Building up European identity: From the chimney smoke",
pages = "33-9",
number = "1",
volume = "13",
doi = "10.5937/PsIstra1001009P"
}

Popadić, D.. (2010). Izgradnja evropskog identiteta - od dima iz dimnjaka. in Psihološka istraživanja
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd., 13(1), 9-33.
https://doi.org/10.5937/PsIstra1001009P

Popadić D. Izgradnja evropskog identiteta - od dima iz dimnjaka. in Psihološka istraživanja. 2010;13(1):9-33.
doi:10.5937/PsIstra1001009P .

Popadić, Dragan, "Izgradnja evropskog identiteta - od dima iz dimnjaka" in Psihološka istraživanja, 13, no. 1 (2010):9-33,
https://doi.org/10.5937/PsIstra1001009P . .

TY  - JOUR
AU  - Vukosavljević-Gvozden, Tatjana
AU  - Opačić, Goran
AU  - Marić, Zorica
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1115
AB  - Postavke racionalno-emotivne bihejvioralne terapije ukazuju na ulogu iracionalnih uverenja u pojavi agresivnog i antisocijalnog ponašanja. Ciljevi ovog istraživanja su utvrđivanje da li postoje veze između iracionalnih uverenja i samoprocene antisocijalnog ponašanja i da li postoje razlike u pogledu iracionalnih uverenja između mladih kojima su izrečene kaznene mere od strane sudije za maloletnike u odnosu na komparativnu grupu. Istraživanje je obavljeno na dva poduzorka - prvi čine adolescenti muškog pola (N=116), uzrasta od 16 do 19 godina, a drugi čine adolescenti muškog pola, od kojih je 50 adolescenata kojima su izrečene kaznene mere od strane sudije za maloletnike, prosečnog uzrasta 17 godina i 6 meseci, kao i 50 članova komparativne grupe. Korišćeni su modifikovana verzija skale iracionalnih uverenja (GABS) (Marić, 2002, 2003) i skala antisocijalnog ponašanja (SAP) (Opačić, 2010, u pripremi). Multipla regresiona analiza je pokazala da je najbolji prediktor skora na skali antisocijalnog ponašanja 'zahtev za apsolutnom korektnošću drugih i njihovo obezvređivanje', zatim sledi težnja ka perfekcionizmu i uspehu koji deluje kao faktor koji smanjuje verovatnoću antisocijalnog ponašanja. Gotovo identični rezultati dobijeni su poređenjem grupa. Dobijeni nalazi daju smernice za dizajniranje preventivnih programa (skiciranih u diskusiji) koji bi na adolescentnom uzrastu mogli smanjiti učestalost agresivnog i antisocijalnog ponašanja.
AB  - The principles of the Rational Emotive Behavior Therapy point out to the role of irrational beliefs in the occurrence of aggressive and antisocial behavior. The goal of this research is to determine whether there are links between irrational beliefs and self-assessment of antisocial behavior and whether there are differences with respect to irrational beliefs between the young who were sentenced by juvenile court judges compared to the control group. The research was conducted on two subsamples - the first consisted of male adolescents (N=116), aged 16 to 19, and the second comprised male adolescents 50 out of whom were sentenced by juvenile court judges, aged averagely 17 and a half, and 50 members of the control group. The modified version of the General Attitude and Belief Scale (GABS) (Marić, 2002, 2003) and Antisocial Behavior Scale (ABS) (Opačić, 2010, in print) were used. Multiple regression analysis showed that the best predictor of the score on antisocial behavior scale was 'the demand for absolute correctness of others and their devaluation', followed by the aspiration towards perfectionism and success which acts as the factor that reduces the probability of antisocial behavior. Almost identical results were obtained by group comparison. The obtained results provide guidelines for designing preventive programs (sketched in the discussion) that would be able to reduce the frequency of aggressive and antisocial behavior at adolescent age.
PB  - Institut za pedagoška istraživanja, Beograd
T2  - Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja
T1  - Iracionalne evaluacije i antisocijalno ponašanje adolescenata
T1  - Irrational evaluations and antisocial behavior of adolescents
EP  - 276
IS  - 2
SP  - 263
VL  - 42
DO  - 10.2298/ZIPI1002263V
ER  - 

@article{
author = "Vukosavljević-Gvozden, Tatjana and Opačić, Goran and Marić, Zorica",
year = "2010",
abstract = "Postavke racionalno-emotivne bihejvioralne terapije ukazuju na ulogu iracionalnih uverenja u pojavi agresivnog i antisocijalnog ponašanja. Ciljevi ovog istraživanja su utvrđivanje da li postoje veze između iracionalnih uverenja i samoprocene antisocijalnog ponašanja i da li postoje razlike u pogledu iracionalnih uverenja između mladih kojima su izrečene kaznene mere od strane sudije za maloletnike u odnosu na komparativnu grupu. Istraživanje je obavljeno na dva poduzorka - prvi čine adolescenti muškog pola (N=116), uzrasta od 16 do 19 godina, a drugi čine adolescenti muškog pola, od kojih je 50 adolescenata kojima su izrečene kaznene mere od strane sudije za maloletnike, prosečnog uzrasta 17 godina i 6 meseci, kao i 50 članova komparativne grupe. Korišćeni su modifikovana verzija skale iracionalnih uverenja (GABS) (Marić, 2002, 2003) i skala antisocijalnog ponašanja (SAP) (Opačić, 2010, u pripremi). Multipla regresiona analiza je pokazala da je najbolji prediktor skora na skali antisocijalnog ponašanja 'zahtev za apsolutnom korektnošću drugih i njihovo obezvređivanje', zatim sledi težnja ka perfekcionizmu i uspehu koji deluje kao faktor koji smanjuje verovatnoću antisocijalnog ponašanja. Gotovo identični rezultati dobijeni su poređenjem grupa. Dobijeni nalazi daju smernice za dizajniranje preventivnih programa (skiciranih u diskusiji) koji bi na adolescentnom uzrastu mogli smanjiti učestalost agresivnog i antisocijalnog ponašanja., The principles of the Rational Emotive Behavior Therapy point out to the role of irrational beliefs in the occurrence of aggressive and antisocial behavior. The goal of this research is to determine whether there are links between irrational beliefs and self-assessment of antisocial behavior and whether there are differences with respect to irrational beliefs between the young who were sentenced by juvenile court judges compared to the control group. The research was conducted on two subsamples - the first consisted of male adolescents (N=116), aged 16 to 19, and the second comprised male adolescents 50 out of whom were sentenced by juvenile court judges, aged averagely 17 and a half, and 50 members of the control group. The modified version of the General Attitude and Belief Scale (GABS) (Marić, 2002, 2003) and Antisocial Behavior Scale (ABS) (Opačić, 2010, in print) were used. Multiple regression analysis showed that the best predictor of the score on antisocial behavior scale was 'the demand for absolute correctness of others and their devaluation', followed by the aspiration towards perfectionism and success which acts as the factor that reduces the probability of antisocial behavior. Almost identical results were obtained by group comparison. The obtained results provide guidelines for designing preventive programs (sketched in the discussion) that would be able to reduce the frequency of aggressive and antisocial behavior at adolescent age.",
publisher = "Institut za pedagoška istraživanja, Beograd",
journal = "Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja",
title = "Iracionalne evaluacije i antisocijalno ponašanje adolescenata, Irrational evaluations and antisocial behavior of adolescents",
pages = "276-263",
number = "2",
volume = "42",
doi = "10.2298/ZIPI1002263V"
}

Vukosavljević-Gvozden, T., Opačić, G.,& Marić, Z.. (2010). Iracionalne evaluacije i antisocijalno ponašanje adolescenata. in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja
Institut za pedagoška istraživanja, Beograd., 42(2), 263-276.
https://doi.org/10.2298/ZIPI1002263V

Vukosavljević-Gvozden T, Opačić G, Marić Z. Iracionalne evaluacije i antisocijalno ponašanje adolescenata. in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja. 2010;42(2):263-276.
doi:10.2298/ZIPI1002263V .

Vukosavljević-Gvozden, Tatjana, Opačić, Goran, Marić, Zorica, "Iracionalne evaluacije i antisocijalno ponašanje adolescenata" in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja, 42, no. 2 (2010):263-276,
https://doi.org/10.2298/ZIPI1002263V . .

TY  - JOUR
AU  - Kuzmanović, Bora
AU  - Petrović, Nebojša
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1120
AB  - Osnovni cilj ovog istraživanja jeste provera teorije 'očekivanje - vrednost' (koja u izvornom obliku dovodi u vezu nivo ili jačinu motivacije osobe da teži određenom cilju, s jedne strane, i proizvod uverenja da će se željeni cilj postići i vrednost ili valencu tog određenog cilja, s druge strane) tačnije, može li se, i u kojoj meri, ova teorija primeniti na stavove prema političkim strankama u Srbiji. Da bismo to utvrdili, 255 ispitanika je procenjivalo važnost 18 društvenih i 18 ličnih ciljeva, potom očekivanja da li bi relevatne političke stranke mogle te ciljeve ostvariti, a utvrđeni su i stavovi (globalne evaluacije) ispitanika prema datim strankama. Rezultati ovog istraživanja potvrđuju pretpostavku da su proizvodi očekivanja od stranaka i prihvatanja odgovarajućih ciljeva (i društvenih i ličnih), u pozitivnoj korelaciji sa stavovima prema strankama. Nije, međutim, potvrđena naša pretpostavka da će stavovi i proizvodi očekivanja i ciljeva biti u većoj korelaciji nego stavovi i sama očekivanja. Ovo znači da u proizvodu koji korelira sa stavom mnogo veću ulogu ima očekivanje nego stepen prihvatanja cilja. Zaključuje se da postoji tendencija usklađivanja afektivnog odnosa prema strankama i očekivanja (kao kognitivnih elemenata) da stranke mogu dovesti do ostvarivanja vrlo različitih ciljeva. .
AB  - The main goal of presented research has been testing of the expectancy-value theory (which originally connects level or strength of motivation of an individual to stand for particular goal, at one side, and product of belief that desired goal is reachable and value or valence of that goal, at the other side), or more exactly, to see is it possible and in which degree, to apply this theory to attitudes toward political parties in Serbia. To accomplish this, 255 subjects has estimated importance of 18 social and 19 personal goals, then they estimated expectancies of main political parties to fulfill those goals, and finally subjects has been questioned about their attitudes (global evaluations) toward the parties. Results confirm assumption that products of expectancies from the parties and acceptances of appropriate goals (both social and personal) are in positive correlation with attitudes toward those parties. However, the assumption that attitudes and products of expectancies and goals would correlate higher than attitudes and only expectancies has not be confirmed. This means that expectancy has more importance than goal in the expectancy-goal product. As a conclusion, there is a tendency of alignment between affective relationship toward parties and expectancies (as cognitive elements) that parties can manage to fulfill different goals. .
PB  - Sociološko društvo Srbije, Beograd
T2  - Sociološki pregled
T1  - Ciljevi i očekivanja kao činioci stavova prema političkim strankama
T1  - Goals and expectations as elements of attitudes toward political parties
EP  - 470
IS  - 3
SP  - 453
VL  - 44
DO  - 10.5937/socpreg1003453K
ER  - 

@article{
author = "Kuzmanović, Bora and Petrović, Nebojša",
year = "2010",
abstract = "Osnovni cilj ovog istraživanja jeste provera teorije 'očekivanje - vrednost' (koja u izvornom obliku dovodi u vezu nivo ili jačinu motivacije osobe da teži određenom cilju, s jedne strane, i proizvod uverenja da će se željeni cilj postići i vrednost ili valencu tog određenog cilja, s druge strane) tačnije, može li se, i u kojoj meri, ova teorija primeniti na stavove prema političkim strankama u Srbiji. Da bismo to utvrdili, 255 ispitanika je procenjivalo važnost 18 društvenih i 18 ličnih ciljeva, potom očekivanja da li bi relevatne političke stranke mogle te ciljeve ostvariti, a utvrđeni su i stavovi (globalne evaluacije) ispitanika prema datim strankama. Rezultati ovog istraživanja potvrđuju pretpostavku da su proizvodi očekivanja od stranaka i prihvatanja odgovarajućih ciljeva (i društvenih i ličnih), u pozitivnoj korelaciji sa stavovima prema strankama. Nije, međutim, potvrđena naša pretpostavka da će stavovi i proizvodi očekivanja i ciljeva biti u većoj korelaciji nego stavovi i sama očekivanja. Ovo znači da u proizvodu koji korelira sa stavom mnogo veću ulogu ima očekivanje nego stepen prihvatanja cilja. Zaključuje se da postoji tendencija usklađivanja afektivnog odnosa prema strankama i očekivanja (kao kognitivnih elemenata) da stranke mogu dovesti do ostvarivanja vrlo različitih ciljeva. ., The main goal of presented research has been testing of the expectancy-value theory (which originally connects level or strength of motivation of an individual to stand for particular goal, at one side, and product of belief that desired goal is reachable and value or valence of that goal, at the other side), or more exactly, to see is it possible and in which degree, to apply this theory to attitudes toward political parties in Serbia. To accomplish this, 255 subjects has estimated importance of 18 social and 19 personal goals, then they estimated expectancies of main political parties to fulfill those goals, and finally subjects has been questioned about their attitudes (global evaluations) toward the parties. Results confirm assumption that products of expectancies from the parties and acceptances of appropriate goals (both social and personal) are in positive correlation with attitudes toward those parties. However, the assumption that attitudes and products of expectancies and goals would correlate higher than attitudes and only expectancies has not be confirmed. This means that expectancy has more importance than goal in the expectancy-goal product. As a conclusion, there is a tendency of alignment between affective relationship toward parties and expectancies (as cognitive elements) that parties can manage to fulfill different goals. .",
publisher = "Sociološko društvo Srbije, Beograd",
journal = "Sociološki pregled",
title = "Ciljevi i očekivanja kao činioci stavova prema političkim strankama, Goals and expectations as elements of attitudes toward political parties",
pages = "470-453",
number = "3",
volume = "44",
doi = "10.5937/socpreg1003453K"
}

Kuzmanović, B.,& Petrović, N.. (2010). Ciljevi i očekivanja kao činioci stavova prema političkim strankama. in Sociološki pregled
Sociološko društvo Srbije, Beograd., 44(3), 453-470.
https://doi.org/10.5937/socpreg1003453K

Kuzmanović B, Petrović N. Ciljevi i očekivanja kao činioci stavova prema političkim strankama. in Sociološki pregled. 2010;44(3):453-470.
doi:10.5937/socpreg1003453K .

Kuzmanović, Bora, Petrović, Nebojša, "Ciljevi i očekivanja kao činioci stavova prema političkim strankama" in Sociološki pregled, 44, no. 3 (2010):453-470,
https://doi.org/10.5937/socpreg1003453K . .

TY  - JOUR
AU  - Petrović, Nebojša
AU  - Kuzmanović, Bora
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1020
AB  - Istraživanje koje se prikazuje u ovom članku imalo je za cilj da proveri kolika je uloga škole, konkretnije, vrste škole i školskog uspeha, u prihvatanju određenih ličnih i društvenih vrednosti današnjih srednjoškolaca. Pored toga, provereno je i koliko srednjoškolci generalno prihvataju ove vrednosti, operacionalizovane preko 18 ličnih i 18 društvenih ciljeva. Uzorak je činilo 2.426 učenika iz cele Srbije. Od ličnih ciljeva najviše se prihvata prijateljstvo (prosečna vrednost je 4,42 na petostepenoj skali), ljubav (4,37), materijalni standard (4,32) i samostalnost (4,28). Od društvenih ciljeva najznačajnija je zaposlenost (4,42), a potom i socijalna prava (4,31), životni standard građana (4,24) i ekološki ciljevi (4,23). Učenici različitih vrsta škola se statistički značajno razlikuju u važnosti koju pridaju najvećem broju i ličnih i društvenih ciljeva, mada te razlike generalno nisu velike. Školski uspeh je, takođe, u statistički značajnoj korelaciji sa prihvatanjem najvećeg broja kako ličnih, tako i društvenih ciljeva. Ali i ovde su koeficijenti niski. Školski uspeh se obično tretira ne samo kao dobar pokazatelj ostvarivanja obrazovne funkcije škole, nego i vaspitne, socijalizacijske. Pretpostavlja se da bolji učenici ne samo bolje prepoznaju, nego i usvajaju društveno poželjne vrednosti, u prvom redu one koje su izraz vaspitnih ciljeva škole. Naše rezultate ne treba videti kao znak da škola nedovoljno uspešno ostvaruje svoje vaspitne ciljeve, već pre kao prilog tezi da u školi nisu jasno definisani ciljevi vaspitanja, osobito ako je reč o sferi vrednosti.
AB  - The research presented in this article was aimed at assessing the role of school, particularly type of school, and academic attainment in accepting personal and social values among contemporary high-school students. The extent of general acceptance of these values was tested by offering respondents 18 personal and 18 social aims. The sample included 2.426 students across Serbia. Among personal values the most widely accepted was friendship (mean value 4.42 on the five-grade scale, love (4.37), welfare (4.32), and independence (4.28). Among social aims the most important was employment (4.42), followed by social rights (4.31), living standard (4.24) and ecological aims (4.23). Students from different types of schools differ statistically significantly in the positioning of most personal and social aims, although the differences are not huge. Academic attainment is also in statistically significant correlation with the acceptance of the majority of both personal and social aims. Yet, here also, the coefficients are low. Academic attainment is usually taken not only as a valid indicator of the educational function of school but also of its upbringing and socialization function. It is assumed that more successful students not only recognize but also accept socially desirable values readily, primarily those expressed in the particular educational aims of their school. Our results should not be interpreted as a signal that school, in general, does not realize its educational aims successfully but more as a contribution to the thesis that educational aims are not clearly defined, regarding particularly the area of values.
PB  - Pedagoško društvo Srbije, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd
T2  - Nastava i vaspitanje
T1  - Vrsta škole i školski uspeh kao činioci prihvatanja ličnih i društvenih ciljeva srednjoškolaca u Srbiji
T1  - School type and academic attainment as factors of acceptance of personal and social aims of highschoolers in Serbia
EP  - 470
IS  - 3
SP  - 454
VL  - 59
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_1020
ER  - 

@article{
author = "Petrović, Nebojša and Kuzmanović, Bora",
year = "2010",
abstract = "Istraživanje koje se prikazuje u ovom članku imalo je za cilj da proveri kolika je uloga škole, konkretnije, vrste škole i školskog uspeha, u prihvatanju određenih ličnih i društvenih vrednosti današnjih srednjoškolaca. Pored toga, provereno je i koliko srednjoškolci generalno prihvataju ove vrednosti, operacionalizovane preko 18 ličnih i 18 društvenih ciljeva. Uzorak je činilo 2.426 učenika iz cele Srbije. Od ličnih ciljeva najviše se prihvata prijateljstvo (prosečna vrednost je 4,42 na petostepenoj skali), ljubav (4,37), materijalni standard (4,32) i samostalnost (4,28). Od društvenih ciljeva najznačajnija je zaposlenost (4,42), a potom i socijalna prava (4,31), životni standard građana (4,24) i ekološki ciljevi (4,23). Učenici različitih vrsta škola se statistički značajno razlikuju u važnosti koju pridaju najvećem broju i ličnih i društvenih ciljeva, mada te razlike generalno nisu velike. Školski uspeh je, takođe, u statistički značajnoj korelaciji sa prihvatanjem najvećeg broja kako ličnih, tako i društvenih ciljeva. Ali i ovde su koeficijenti niski. Školski uspeh se obično tretira ne samo kao dobar pokazatelj ostvarivanja obrazovne funkcije škole, nego i vaspitne, socijalizacijske. Pretpostavlja se da bolji učenici ne samo bolje prepoznaju, nego i usvajaju društveno poželjne vrednosti, u prvom redu one koje su izraz vaspitnih ciljeva škole. Naše rezultate ne treba videti kao znak da škola nedovoljno uspešno ostvaruje svoje vaspitne ciljeve, već pre kao prilog tezi da u školi nisu jasno definisani ciljevi vaspitanja, osobito ako je reč o sferi vrednosti., The research presented in this article was aimed at assessing the role of school, particularly type of school, and academic attainment in accepting personal and social values among contemporary high-school students. The extent of general acceptance of these values was tested by offering respondents 18 personal and 18 social aims. The sample included 2.426 students across Serbia. Among personal values the most widely accepted was friendship (mean value 4.42 on the five-grade scale, love (4.37), welfare (4.32), and independence (4.28). Among social aims the most important was employment (4.42), followed by social rights (4.31), living standard (4.24) and ecological aims (4.23). Students from different types of schools differ statistically significantly in the positioning of most personal and social aims, although the differences are not huge. Academic attainment is also in statistically significant correlation with the acceptance of the majority of both personal and social aims. Yet, here also, the coefficients are low. Academic attainment is usually taken not only as a valid indicator of the educational function of school but also of its upbringing and socialization function. It is assumed that more successful students not only recognize but also accept socially desirable values readily, primarily those expressed in the particular educational aims of their school. Our results should not be interpreted as a signal that school, in general, does not realize its educational aims successfully but more as a contribution to the thesis that educational aims are not clearly defined, regarding particularly the area of values.",
publisher = "Pedagoško društvo Srbije, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd",
journal = "Nastava i vaspitanje",
title = "Vrsta škole i školski uspeh kao činioci prihvatanja ličnih i društvenih ciljeva srednjoškolaca u Srbiji, School type and academic attainment as factors of acceptance of personal and social aims of highschoolers in Serbia",
pages = "470-454",
number = "3",
volume = "59",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_1020"
}

Petrović, N.,& Kuzmanović, B.. (2010). Vrsta škole i školski uspeh kao činioci prihvatanja ličnih i društvenih ciljeva srednjoškolaca u Srbiji. in Nastava i vaspitanje
Pedagoško društvo Srbije, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd., 59(3), 454-470.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_1020

Petrović N, Kuzmanović B. Vrsta škole i školski uspeh kao činioci prihvatanja ličnih i društvenih ciljeva srednjoškolaca u Srbiji. in Nastava i vaspitanje. 2010;59(3):454-470.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_1020 .

Petrović, Nebojša, Kuzmanović, Bora, "Vrsta škole i školski uspeh kao činioci prihvatanja ličnih i društvenih ciljeva srednjoškolaca u Srbiji" in Nastava i vaspitanje, 59, no. 3 (2010):454-470,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_1020 .

TY  - JOUR
AU  - Branković, Marija
AU  - Žeželj, Iris
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1126
AB  - The paper addresses the question of whether matching a persuasive message to a recipient's self-concept can enhance message processing. A large body of experiments within the Elaboration likelihood model proved that framing a message so as to be perceived as selfrelevant led to more careful argument scrutiny. In this research, we matched the messages with previously assessed need for cognition - tendency to engage in and enjoy effortful cognitive tasks. Two possible sources of motivation to process a persuasive message were hereby confronted: dispositional (cognitive style) and situational (matching). Results showed a significant attitude change, but the main hypothesis was not confirmed: matched messages did not produce more argument processing activity than the mismatched. Manipulations did not have any significant effects on message processing of the high need for cognition participants. Contrary to expectations, participants low in their need for cognition elaborated the message more carefully when it was mismatched, that is when the message addressed them as persons inclined to careful thinking. Results can be explained within the framework of self-affirmation theory, which argues that providing people with an opportunity to affirm their sense of selfworth makes them more open to persuasion attempts, as well as more objective. Results are discussed from a wider theoretical and empirical perspective of motivation.
PB  - Društvo psihologa Srbije, Beograd
T2  - Psihologija
T1  - The effects of matching a persuasive message to a recipient's self-concept on attitude change
EP  - 251
IS  - 3
SP  - 233
VL  - 43
DO  - 10.2298/PSI1003233B
ER  - 

@article{
author = "Branković, Marija and Žeželj, Iris",
year = "2010",
abstract = "The paper addresses the question of whether matching a persuasive message to a recipient's self-concept can enhance message processing. A large body of experiments within the Elaboration likelihood model proved that framing a message so as to be perceived as selfrelevant led to more careful argument scrutiny. In this research, we matched the messages with previously assessed need for cognition - tendency to engage in and enjoy effortful cognitive tasks. Two possible sources of motivation to process a persuasive message were hereby confronted: dispositional (cognitive style) and situational (matching). Results showed a significant attitude change, but the main hypothesis was not confirmed: matched messages did not produce more argument processing activity than the mismatched. Manipulations did not have any significant effects on message processing of the high need for cognition participants. Contrary to expectations, participants low in their need for cognition elaborated the message more carefully when it was mismatched, that is when the message addressed them as persons inclined to careful thinking. Results can be explained within the framework of self-affirmation theory, which argues that providing people with an opportunity to affirm their sense of selfworth makes them more open to persuasion attempts, as well as more objective. Results are discussed from a wider theoretical and empirical perspective of motivation.",
publisher = "Društvo psihologa Srbije, Beograd",
journal = "Psihologija",
title = "The effects of matching a persuasive message to a recipient's self-concept on attitude change",
pages = "251-233",
number = "3",
volume = "43",
doi = "10.2298/PSI1003233B"
}

Branković, M.,& Žeželj, I.. (2010). The effects of matching a persuasive message to a recipient's self-concept on attitude change. in Psihologija
Društvo psihologa Srbije, Beograd., 43(3), 233-251.
https://doi.org/10.2298/PSI1003233B

Branković M, Žeželj I. The effects of matching a persuasive message to a recipient's self-concept on attitude change. in Psihologija. 2010;43(3):233-251.
doi:10.2298/PSI1003233B .

Branković, Marija, Žeželj, Iris, "The effects of matching a persuasive message to a recipient's self-concept on attitude change" in Psihologija, 43, no. 3 (2010):233-251,
https://doi.org/10.2298/PSI1003233B . .

TY  - JOUR
AU  - Jovanović, Vitomir
AU  - Baucal, Aleksandar
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1085
AB  - Osnovni cilj ovog rada jeste da ispita kako različita teorijska stanovišta - konstruktivistička, ko-konstruktivistička i pristup teorije dinamičkih sistema - objašnjavaju mehanizam nastanka novih kognitivnih kompetenci unutar socijalne interakcije i da prikaže nalaze koji se ne mogu objasniti konceptualnim okvirom nijednog od pomenutih pristupa. U objašnjavanju produktivnih socijalnih interakcija sva tri pristupa daju objašnjenja sa različitih ali komplementarnih stanovišta prikazujući različite aspekte onih procesa unutar socijalne interakcije koji vode većem postignuću u naknadnom individualnom kognitivnom funkcionisanju. Konstruktivistički pristupi se usmeravaju na važnost normativnih fakata koji stvaraju logičku neravnotežu i često se produkuju unutar situacije interakcije, ko-konstruktivistički okvir naglašava važnost mišljenja koje je ugrađeno u jezik i socio-kulturalnu razmenu, a teorija dinamičkih sistema nastoji da situaciju interakcije matematizuje kroz pojam bifurkacije. Ključni deo rada čini prikaz nalaza koji govore o tome da kognitivno kompetentnija deca koja ulaze u interakciju sa manje kompetentnim ali samopouzdanijim partnerima postižu niže rezultate nego pre interakcije. Po mišljenju autora, u objašnjavanju ovih nalaza, eksplanatorna moć ova tri pristupa je mala. Stoga je u radu postavljeno pitanje da li koncepti poput normativnosti i diskurzivnosti mogu biti od pomoći prilikom objašnjavanja ovog fenomena i da li oni na taj način igraju nekakvu ulogu u kognitivnom razvoju. .
AB  - The main goal of this work is to examine how different theoretical points of view (constructivist, co-constructivist and dynamical systems theory) explain the mechanism of creating new cognitive competencies within social interactions and, on the other hand, to show that there is some evidence that partly cannot be explained by the conceptual framework of these approaches. All three approaches give complementary explanations from different but reciprocal points of view showing different aspects of social interaction that leads to greater achievement in the subsequent individual cognitive functioning. Constructivist approach focuses on the importance of normative facts that create a logical imbalance and are often produced within a situation of interaction, co-constructivist framework emphasizes the importance of thinking which is embedded in language and socio-cultural exchange, and dynamical systems theory seeks to describe interaction in the concept of bifurcation. These approaches are less capable of explaining the findings that cognitively more competent children who enter the interaction with the less competent but more confident partners achieve lower results than in pretest. Question is asked whether concepts such as normativity and discourse can be helpful in explaining this phenomenon and whether they play some sort of role in mechanisms of cognitive development. .
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd
T2  - Psihološka istraživanja
T1  - Kako nastaju i kako nestaju nove kompetence - socijalna interakcija i kognitivni razvoj
T1  - How do new competences appear and how they disappear: Social interaction and cognitive development
EP  - 129
IS  - 1
SP  - 107
VL  - 13
DO  - 10.5937/PsIstra1001107J
ER  - 

@article{
author = "Jovanović, Vitomir and Baucal, Aleksandar",
year = "2010",
abstract = "Osnovni cilj ovog rada jeste da ispita kako različita teorijska stanovišta - konstruktivistička, ko-konstruktivistička i pristup teorije dinamičkih sistema - objašnjavaju mehanizam nastanka novih kognitivnih kompetenci unutar socijalne interakcije i da prikaže nalaze koji se ne mogu objasniti konceptualnim okvirom nijednog od pomenutih pristupa. U objašnjavanju produktivnih socijalnih interakcija sva tri pristupa daju objašnjenja sa različitih ali komplementarnih stanovišta prikazujući različite aspekte onih procesa unutar socijalne interakcije koji vode većem postignuću u naknadnom individualnom kognitivnom funkcionisanju. Konstruktivistički pristupi se usmeravaju na važnost normativnih fakata koji stvaraju logičku neravnotežu i često se produkuju unutar situacije interakcije, ko-konstruktivistički okvir naglašava važnost mišljenja koje je ugrađeno u jezik i socio-kulturalnu razmenu, a teorija dinamičkih sistema nastoji da situaciju interakcije matematizuje kroz pojam bifurkacije. Ključni deo rada čini prikaz nalaza koji govore o tome da kognitivno kompetentnija deca koja ulaze u interakciju sa manje kompetentnim ali samopouzdanijim partnerima postižu niže rezultate nego pre interakcije. Po mišljenju autora, u objašnjavanju ovih nalaza, eksplanatorna moć ova tri pristupa je mala. Stoga je u radu postavljeno pitanje da li koncepti poput normativnosti i diskurzivnosti mogu biti od pomoći prilikom objašnjavanja ovog fenomena i da li oni na taj način igraju nekakvu ulogu u kognitivnom razvoju. ., The main goal of this work is to examine how different theoretical points of view (constructivist, co-constructivist and dynamical systems theory) explain the mechanism of creating new cognitive competencies within social interactions and, on the other hand, to show that there is some evidence that partly cannot be explained by the conceptual framework of these approaches. All three approaches give complementary explanations from different but reciprocal points of view showing different aspects of social interaction that leads to greater achievement in the subsequent individual cognitive functioning. Constructivist approach focuses on the importance of normative facts that create a logical imbalance and are often produced within a situation of interaction, co-constructivist framework emphasizes the importance of thinking which is embedded in language and socio-cultural exchange, and dynamical systems theory seeks to describe interaction in the concept of bifurcation. These approaches are less capable of explaining the findings that cognitively more competent children who enter the interaction with the less competent but more confident partners achieve lower results than in pretest. Question is asked whether concepts such as normativity and discourse can be helpful in explaining this phenomenon and whether they play some sort of role in mechanisms of cognitive development. .",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd",
journal = "Psihološka istraživanja",
title = "Kako nastaju i kako nestaju nove kompetence - socijalna interakcija i kognitivni razvoj, How do new competences appear and how they disappear: Social interaction and cognitive development",
pages = "129-107",
number = "1",
volume = "13",
doi = "10.5937/PsIstra1001107J"
}

Jovanović, V.,& Baucal, A.. (2010). Kako nastaju i kako nestaju nove kompetence - socijalna interakcija i kognitivni razvoj. in Psihološka istraživanja
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd., 13(1), 107-129.
https://doi.org/10.5937/PsIstra1001107J

Jovanović V, Baucal A. Kako nastaju i kako nestaju nove kompetence - socijalna interakcija i kognitivni razvoj. in Psihološka istraživanja. 2010;13(1):107-129.
doi:10.5937/PsIstra1001107J .

Jovanović, Vitomir, Baucal, Aleksandar, "Kako nastaju i kako nestaju nove kompetence - socijalna interakcija i kognitivni razvoj" in Psihološka istraživanja, 13, no. 1 (2010):107-129,
https://doi.org/10.5937/PsIstra1001107J . .

TY  - JOUR
AU  - Rajović, Vera
AU  - Jovanović, Olja
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1083
AB  - U ovom radu tragamo za činiocima koji učestvuju u formiranju stavova nastavnika osnovnih škola prema inkluziji dece koja, zbog neke senzorne, telesne, mentalne smetnje ili socijalne depriviranosti, imaju potrebe za dodatnom podrškom u razvoju i učenju. Dosadašnja istraživanja stavova prema inkluzivnom obrazovanju dece s posebnim potrebama pokazuju da nastavnici redovnih škola 'oklevaju' s prihvatanjem dece s posebnim potrebama navodeći kao razlog to što se ne osećaju dovoljno kompetentnim da s njima rade. Međutim, iz projekata za uključivanje ove dece u kojima se nastavnici edukuju i koji predviđaju podršku stručnog tima škole, uočava se porast u spremnosti nastavnika da rade s tom decom. Realizovano je istraživanje kojim pokušavamo da utvrdimo da li iskustvo nastavnika - privatno ili profesionalno - sa osobama s teškoćama razlikuje ispitanike koji imaju povoljnije stavove prema inkluzivnom obrazovanju ove dece od onih sa manje povoljnim stavovima. Uzorak čini 105 nastavnika iz pet redovnih osnovnih škola na teritoriji Beograda, od kojih 44,2% izjavljuje da ima profesionalno iskustvo u radu sa učenicima s posebnim potrebama, dok privatno iskustvo sa osobama sa smetnjama u razvoju ima 40% ispitanika. Rezultati (ANOVA) pokazuju da profesionalno iskustvo u radu s decom s posebnim potrebama ne utiče značajno na formiranje i menjanje stavova nastavnika redovnih škola prema inkluzivnom obrazovanju. S druge strane, privatno iskustvo sa osobama sa smetnjama u razvoju značajno utiče kako na stav prema inkluziji u celini tako i na sve njegove komponente (kognitivnu, konativnu, osećanje kompetentnosti). Na osnovu dobijenih rezultata diskutuju se implikacije na razvoj kurikuluma za obrazovanje nastavnika za rad s decom s teškoćama u razvoju. .
AB  - In this paper, we seek for the factors of formation of attitudes of primary school teachers towards inclusion of children who due to some sensory, bodily, mental disability or social deprivation have the need for additional support in development and learning. Research on attitudes towards inclusive education of children with special needs so far indicates that teachers of regular schools 'hesitate' in accepting children with special needs, stating as a reason the fact that they do not feel competent enough to work with them. However, the increase in teacher readiness to work with these children can be seen from the projects for the inclusion of these children that educate the teachers and envisage the support of the school expert team. This study was conducted with the aim of determining whether teacher's experience - either private or professional - with persons with disabilities distinguishes the respondents who exhibit more favourable attitudes towards inclusive education of these children from those with less favourable attitudes. The sample consisted of 105 teachers from five regular primary schools at the territory of Belgrade, 44.2% of whom declared that they had professional experience in working with students with special needs, while 40% of respondents had private experience with persons with developmental disabilities. The results (ANOVA) indicate that professional experience with working with children with special needs does not significantly affect the formation and changing of attitudes of teachers of regular schools towards inclusive education. On the other hand, private experience with persons with developmental disabilities has a significant influence both on the attitude towards inclusion as a whole and towards all its components (cognitive, conative, the feeling of competence). Based on the obtained results, implications for the development of the curriculum for educating teachers for working with children with developmental disabilities are discussed. .
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd
T2  - Psihološka istraživanja
T1  - Profesionalno i privatno iskustvo sa osobama s posebnim potrebama i stavovi nastavnika redovnih škola prema inkluziji
T1  - Professional and private experience with persons with special needs and attitudes of teachers of regular schools towards inclusion
EP  - 106
IS  - 1
SP  - 91
VL  - 13
DO  - 10.5937/PsIstra1001091R
ER  - 

@article{
author = "Rajović, Vera and Jovanović, Olja",
year = "2010",
abstract = "U ovom radu tragamo za činiocima koji učestvuju u formiranju stavova nastavnika osnovnih škola prema inkluziji dece koja, zbog neke senzorne, telesne, mentalne smetnje ili socijalne depriviranosti, imaju potrebe za dodatnom podrškom u razvoju i učenju. Dosadašnja istraživanja stavova prema inkluzivnom obrazovanju dece s posebnim potrebama pokazuju da nastavnici redovnih škola 'oklevaju' s prihvatanjem dece s posebnim potrebama navodeći kao razlog to što se ne osećaju dovoljno kompetentnim da s njima rade. Međutim, iz projekata za uključivanje ove dece u kojima se nastavnici edukuju i koji predviđaju podršku stručnog tima škole, uočava se porast u spremnosti nastavnika da rade s tom decom. Realizovano je istraživanje kojim pokušavamo da utvrdimo da li iskustvo nastavnika - privatno ili profesionalno - sa osobama s teškoćama razlikuje ispitanike koji imaju povoljnije stavove prema inkluzivnom obrazovanju ove dece od onih sa manje povoljnim stavovima. Uzorak čini 105 nastavnika iz pet redovnih osnovnih škola na teritoriji Beograda, od kojih 44,2% izjavljuje da ima profesionalno iskustvo u radu sa učenicima s posebnim potrebama, dok privatno iskustvo sa osobama sa smetnjama u razvoju ima 40% ispitanika. Rezultati (ANOVA) pokazuju da profesionalno iskustvo u radu s decom s posebnim potrebama ne utiče značajno na formiranje i menjanje stavova nastavnika redovnih škola prema inkluzivnom obrazovanju. S druge strane, privatno iskustvo sa osobama sa smetnjama u razvoju značajno utiče kako na stav prema inkluziji u celini tako i na sve njegove komponente (kognitivnu, konativnu, osećanje kompetentnosti). Na osnovu dobijenih rezultata diskutuju se implikacije na razvoj kurikuluma za obrazovanje nastavnika za rad s decom s teškoćama u razvoju. ., In this paper, we seek for the factors of formation of attitudes of primary school teachers towards inclusion of children who due to some sensory, bodily, mental disability or social deprivation have the need for additional support in development and learning. Research on attitudes towards inclusive education of children with special needs so far indicates that teachers of regular schools 'hesitate' in accepting children with special needs, stating as a reason the fact that they do not feel competent enough to work with them. However, the increase in teacher readiness to work with these children can be seen from the projects for the inclusion of these children that educate the teachers and envisage the support of the school expert team. This study was conducted with the aim of determining whether teacher's experience - either private or professional - with persons with disabilities distinguishes the respondents who exhibit more favourable attitudes towards inclusive education of these children from those with less favourable attitudes. The sample consisted of 105 teachers from five regular primary schools at the territory of Belgrade, 44.2% of whom declared that they had professional experience in working with students with special needs, while 40% of respondents had private experience with persons with developmental disabilities. The results (ANOVA) indicate that professional experience with working with children with special needs does not significantly affect the formation and changing of attitudes of teachers of regular schools towards inclusive education. On the other hand, private experience with persons with developmental disabilities has a significant influence both on the attitude towards inclusion as a whole and towards all its components (cognitive, conative, the feeling of competence). Based on the obtained results, implications for the development of the curriculum for educating teachers for working with children with developmental disabilities are discussed. .",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd",
journal = "Psihološka istraživanja",
title = "Profesionalno i privatno iskustvo sa osobama s posebnim potrebama i stavovi nastavnika redovnih škola prema inkluziji, Professional and private experience with persons with special needs and attitudes of teachers of regular schools towards inclusion",
pages = "106-91",
number = "1",
volume = "13",
doi = "10.5937/PsIstra1001091R"
}

Rajović, V.,& Jovanović, O.. (2010). Profesionalno i privatno iskustvo sa osobama s posebnim potrebama i stavovi nastavnika redovnih škola prema inkluziji. in Psihološka istraživanja
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd., 13(1), 91-106.
https://doi.org/10.5937/PsIstra1001091R

Rajović V, Jovanović O. Profesionalno i privatno iskustvo sa osobama s posebnim potrebama i stavovi nastavnika redovnih škola prema inkluziji. in Psihološka istraživanja. 2010;13(1):91-106.
doi:10.5937/PsIstra1001091R .

Rajović, Vera, Jovanović, Olja, "Profesionalno i privatno iskustvo sa osobama s posebnim potrebama i stavovi nastavnika redovnih škola prema inkluziji" in Psihološka istraživanja, 13, no. 1 (2010):91-106,
https://doi.org/10.5937/PsIstra1001091R . .

TY  - JOUR
AU  - Pešikan, Ana
PY  - 2010
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/1077
AB  - Cilj ovoga rada je da prikaže prirodu procesa učenja sa stanovišta socio-konstruktivističke teorije, jedne od dominantnih paradigmi u psihologiji danas. Pored karakteristika procesa učenja per se, u ovom radu dajemo i praktične implikacije ove teorijske pozicije na školsko učenje i nastavu. .
AB  - The aim of this paper is to show the nature of the learning process from the perspective of socio-constructivist theory, one of the dominant paradigms in psychology today. In addition to the characteristics of the learning process per se, in this paper we give the practical implications of this theoretical position in the process of school learning/teaching. .
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd
T2  - Psihološka istraživanja
T1  - Savremeni pogled na prirodu školskog učenja i nastave - socio-konstruktivističko gledište i njegove praktične implikacije
T1  - The contemporary view of the nature of school learning and teaching: The socio-constructivist perspective and its practical implications
EP  - 184
IS  - 2
SP  - 157
VL  - 13
DO  - 10.5937/PsIstra1002157P
ER  - 

@article{
author = "Pešikan, Ana",
year = "2010",
abstract = "Cilj ovoga rada je da prikaže prirodu procesa učenja sa stanovišta socio-konstruktivističke teorije, jedne od dominantnih paradigmi u psihologiji danas. Pored karakteristika procesa učenja per se, u ovom radu dajemo i praktične implikacije ove teorijske pozicije na školsko učenje i nastavu. ., The aim of this paper is to show the nature of the learning process from the perspective of socio-constructivist theory, one of the dominant paradigms in psychology today. In addition to the characteristics of the learning process per se, in this paper we give the practical implications of this theoretical position in the process of school learning/teaching. .",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd",
journal = "Psihološka istraživanja",
title = "Savremeni pogled na prirodu školskog učenja i nastave - socio-konstruktivističko gledište i njegove praktične implikacije, The contemporary view of the nature of school learning and teaching: The socio-constructivist perspective and its practical implications",
pages = "184-157",
number = "2",
volume = "13",
doi = "10.5937/PsIstra1002157P"
}

Pešikan, A.. (2010). Savremeni pogled na prirodu školskog učenja i nastave - socio-konstruktivističko gledište i njegove praktične implikacije. in Psihološka istraživanja
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za psihologiju, Beograd., 13(2), 157-184.
https://doi.org/10.5937/PsIstra1002157P

Pešikan A. Savremeni pogled na prirodu školskog učenja i nastave - socio-konstruktivističko gledište i njegove praktične implikacije. in Psihološka istraživanja. 2010;13(2):157-184.
doi:10.5937/PsIstra1002157P .

Pešikan, Ana, "Savremeni pogled na prirodu školskog učenja i nastave - socio-konstruktivističko gledište i njegove praktične implikacije" in Psihološka istraživanja, 13, no. 2 (2010):157-184,
https://doi.org/10.5937/PsIstra1002157P . .

TY  - JOUR
AU  - Žeželj, Iris
AU  - Pajić, Sofija
AU  - Omanović, Neda
AU  - Ninković, Jasmina
AU  - Grčić, Julija
PY  - 2009
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/950
AB  - Istraživanje je imalo za cilj proveru pretpostavke da je na uzorku ispitanika iz naše sredine moguće replicirati nalaze istraživanja Loftusove i saradnika (Loftus,1995; 1997a; 1997b) u kojima su ispitanicima kreirana lažna sećanja na izmišljeni događaj iz detinjstva. Takođe, cilj je bio proveriti da li se kreirano lažno sećanje kvalitativno razlikuje od sećanja na stvarne događaje, kao i utvrditi da li uvođenje dodatne eksperimentalne manipulacije u vidu motivacione sugestije za podsticanje ego-involviranosti ima za posledicu povećanje sklonosti ispitanika da produkuju lažno sećanje. Autori su pošli od pretpostavke da će izloženost dodatnoj motivacionoj sugestiji (kratka pisana izjava o tome da je naučno dokazano da se inteligentniji ljudi više i življe sećaju događaja iz detinjstva) izazvati veću produkciju autobiografskih sećanja, učestalije kreiranje lažnih sećanja, veću uverenost ispitanika u ta sećanja, kao i veću jasnoću sećanja. Istraživanje se sastojalo iz tri faze: (a) informacije o događajima iz detinjstva ispitanika prikupljene su od njihovih roditelja; (b) ispitanici su izloženi opisima ovih događaja, pri čemu je od njih zatraženo da daju određene informacije o događajima, kako bi bila procenjena jasnoća i sigurnost njihovih sećanja; (c) na kraju su ispitanicima prezentovani segmenti istih događaja i traženo da ih procene na istim skalama kao u prethodnoj fazi. Glavni uzorak činilo je 54 srednjoškolca iz Beograda, a u pretestu su učestvovali njihovi roditelji (N=54) koji su pružili inicijalne informacije o događajima iz detinjstva. Dobijeni nalazi govore da je kod ispitanika iz naše sredine moguće kreirati lažna sećanja u procentu koji je očekivan i u skladu sa prethodnim nalazima (24%), kao i da se lažna sećanja kvalitativno razlikuju od stvarnih po procenjenoj sigurnosti i jasnoći. Motivaciona sugestija za podsticanje ego-involviranosti nije imala uticaja na sklonost ka kreiranju lažnih sećanja, na sigurnost u vlastita sećanja, kao ni na jasnoću sećanja. U trećoj fazi, retestu, 44.4% ispitanika prepoznalo je lažno sećanje kao autentično, što je znatno više nego u prethodnim istraživanjima. Do kreiranja lažnog sećanja kod ovako velikog broja ispitanika moglo je doći zbog primene lažnog događaja koji se pokazao kao visoko plauzibilan i adekvatno uvremenjen za populaciju naših ispitanika. Takođe, sklonost ka kreiranju lažnih sećanja mogla je biti posledica određenih individualnih razlika, koje su dovele do povećanja individualne plauzibilnosti događaja kod pojedinih ispitanika. I sama istraživačka procedura mogla je podstaći ispitanike da u velikom broju kreiraju lažna sećanja: izloženi su pričama bliskih osoba koje važe za pouzdane izvore, zatim im je rečeno da se deca bolje od svojih roditelja sećaju događaja iz svog detinjstva i navođeni su da zamisljaju događaj kog nisu mogli da se sete. Lažni događaj predstavljen je kao deo stvarnog događaja što je verovatno kod ispitanika učvrstilo ideju o njegovoj verodostojnosti. Uslovi koji su doprineli stvaranju pogodne klime unapređeni su u trećoj fazi istraživanja (specifični detalji, bogatiji kontekst, konfuzija izvora), što je dovelo do povećanja broja ispitanika koji su kreirali lažno sećanje u odnosu na drugu fazu. Neefikasnost ego-involvirajuće sugestije može se objasniti nemogućnošću da se ispitanici dodatno motivišu, jer su oni već bili maksimalno motivisani u okviru osnovne eksperimentalne procedure i samog konteksta istraživanja. Moguće je, međutim, i da primenjena motivaciona sugestija nije bila adekvatna za ispitivanu populaciju ili da nije bila na dovoljno dobar način operacionalizovana. Istraživanje predstavlja doprinos metodologiji istraživanja memorije i uticaja sugestije na prepoznavanje autobiografskih događaja jer, iako se u konkretnoj manipulaciji uticajem ego-involviranosti na proces kreiranja lažnih sećanja nije uspelo, rezultati ukazuju da je motivacija veoma značajna u procesu prisećanja i da prirodu te veze još treba detaljno ispitivati.
AB  - An experiment employed a 'familiar-informant false-narrative procedure' to examine the effects of ego involvement manipulation on the creation of false memories for suggested events. Our main sample consisted of 54 Serbian adolescent students. During the pre-testing stage, students' parents (N=54) provided details from their children childhoods, which were used to create stimuli for the subsequent stages. Half of the participants were given an ego-involving suggestion- a short written statement that claimed that people with higher intelligence have a better and more detailed memory of their childhood. We hypothesized that ego-involved group would recollect more childhood events in general, create more false memories and be more confident in its' authenticity and clarity. Implanted event was recognized as autobiographic by 24% respondents in the testing stage and by 44.4% respondents in the retesting stage. There were significant qualitative differences between authentic and false memories: authentic memories were assessed as more reliable and clearer than the false ones. Ego-involvement manipulation had no impact on the frequency or quality of false memories reported by the participants. Even though the specific ego-involvement manipulation was not successful, our findings suggest that other motivating strategies we employed pushed the respondents into accepting false memory suggestion in the retesting stage. Future research could benefit from testing more elaborate ego-involving procedures.
PB  - Društvo psihologa Srbije, Beograd
T2  - Psihologija
T1  - Uticaj ego-involviranosti u stvaranju lažnih sećanja iz detinjstva
T1  - The impact of ego-involvement in the creation of false childhood memories
EP  - 305
IS  - 3
SP  - 289
VL  - 42
DO  - 10.2298/PSI0903289Z
ER  - 

@article{
author = "Žeželj, Iris and Pajić, Sofija and Omanović, Neda and Ninković, Jasmina and Grčić, Julija",
year = "2009",
abstract = "Istraživanje je imalo za cilj proveru pretpostavke da je na uzorku ispitanika iz naše sredine moguće replicirati nalaze istraživanja Loftusove i saradnika (Loftus,1995; 1997a; 1997b) u kojima su ispitanicima kreirana lažna sećanja na izmišljeni događaj iz detinjstva. Takođe, cilj je bio proveriti da li se kreirano lažno sećanje kvalitativno razlikuje od sećanja na stvarne događaje, kao i utvrditi da li uvođenje dodatne eksperimentalne manipulacije u vidu motivacione sugestije za podsticanje ego-involviranosti ima za posledicu povećanje sklonosti ispitanika da produkuju lažno sećanje. Autori su pošli od pretpostavke da će izloženost dodatnoj motivacionoj sugestiji (kratka pisana izjava o tome da je naučno dokazano da se inteligentniji ljudi više i življe sećaju događaja iz detinjstva) izazvati veću produkciju autobiografskih sećanja, učestalije kreiranje lažnih sećanja, veću uverenost ispitanika u ta sećanja, kao i veću jasnoću sećanja. Istraživanje se sastojalo iz tri faze: (a) informacije o događajima iz detinjstva ispitanika prikupljene su od njihovih roditelja; (b) ispitanici su izloženi opisima ovih događaja, pri čemu je od njih zatraženo da daju određene informacije o događajima, kako bi bila procenjena jasnoća i sigurnost njihovih sećanja; (c) na kraju su ispitanicima prezentovani segmenti istih događaja i traženo da ih procene na istim skalama kao u prethodnoj fazi. Glavni uzorak činilo je 54 srednjoškolca iz Beograda, a u pretestu su učestvovali njihovi roditelji (N=54) koji su pružili inicijalne informacije o događajima iz detinjstva. Dobijeni nalazi govore da je kod ispitanika iz naše sredine moguće kreirati lažna sećanja u procentu koji je očekivan i u skladu sa prethodnim nalazima (24%), kao i da se lažna sećanja kvalitativno razlikuju od stvarnih po procenjenoj sigurnosti i jasnoći. Motivaciona sugestija za podsticanje ego-involviranosti nije imala uticaja na sklonost ka kreiranju lažnih sećanja, na sigurnost u vlastita sećanja, kao ni na jasnoću sećanja. U trećoj fazi, retestu, 44.4% ispitanika prepoznalo je lažno sećanje kao autentično, što je znatno više nego u prethodnim istraživanjima. Do kreiranja lažnog sećanja kod ovako velikog broja ispitanika moglo je doći zbog primene lažnog događaja koji se pokazao kao visoko plauzibilan i adekvatno uvremenjen za populaciju naših ispitanika. Takođe, sklonost ka kreiranju lažnih sećanja mogla je biti posledica određenih individualnih razlika, koje su dovele do povećanja individualne plauzibilnosti događaja kod pojedinih ispitanika. I sama istraživačka procedura mogla je podstaći ispitanike da u velikom broju kreiraju lažna sećanja: izloženi su pričama bliskih osoba koje važe za pouzdane izvore, zatim im je rečeno da se deca bolje od svojih roditelja sećaju događaja iz svog detinjstva i navođeni su da zamisljaju događaj kog nisu mogli da se sete. Lažni događaj predstavljen je kao deo stvarnog događaja što je verovatno kod ispitanika učvrstilo ideju o njegovoj verodostojnosti. Uslovi koji su doprineli stvaranju pogodne klime unapređeni su u trećoj fazi istraživanja (specifični detalji, bogatiji kontekst, konfuzija izvora), što je dovelo do povećanja broja ispitanika koji su kreirali lažno sećanje u odnosu na drugu fazu. Neefikasnost ego-involvirajuće sugestije može se objasniti nemogućnošću da se ispitanici dodatno motivišu, jer su oni već bili maksimalno motivisani u okviru osnovne eksperimentalne procedure i samog konteksta istraživanja. Moguće je, međutim, i da primenjena motivaciona sugestija nije bila adekvatna za ispitivanu populaciju ili da nije bila na dovoljno dobar način operacionalizovana. Istraživanje predstavlja doprinos metodologiji istraživanja memorije i uticaja sugestije na prepoznavanje autobiografskih događaja jer, iako se u konkretnoj manipulaciji uticajem ego-involviranosti na proces kreiranja lažnih sećanja nije uspelo, rezultati ukazuju da je motivacija veoma značajna u procesu prisećanja i da prirodu te veze još treba detaljno ispitivati., An experiment employed a 'familiar-informant false-narrative procedure' to examine the effects of ego involvement manipulation on the creation of false memories for suggested events. Our main sample consisted of 54 Serbian adolescent students. During the pre-testing stage, students' parents (N=54) provided details from their children childhoods, which were used to create stimuli for the subsequent stages. Half of the participants were given an ego-involving suggestion- a short written statement that claimed that people with higher intelligence have a better and more detailed memory of their childhood. We hypothesized that ego-involved group would recollect more childhood events in general, create more false memories and be more confident in its' authenticity and clarity. Implanted event was recognized as autobiographic by 24% respondents in the testing stage and by 44.4% respondents in the retesting stage. There were significant qualitative differences between authentic and false memories: authentic memories were assessed as more reliable and clearer than the false ones. Ego-involvement manipulation had no impact on the frequency or quality of false memories reported by the participants. Even though the specific ego-involvement manipulation was not successful, our findings suggest that other motivating strategies we employed pushed the respondents into accepting false memory suggestion in the retesting stage. Future research could benefit from testing more elaborate ego-involving procedures.",
publisher = "Društvo psihologa Srbije, Beograd",
journal = "Psihologija",
title = "Uticaj ego-involviranosti u stvaranju lažnih sećanja iz detinjstva, The impact of ego-involvement in the creation of false childhood memories",
pages = "305-289",
number = "3",
volume = "42",
doi = "10.2298/PSI0903289Z"
}

Žeželj, I., Pajić, S., Omanović, N., Ninković, J.,& Grčić, J.. (2009). Uticaj ego-involviranosti u stvaranju lažnih sećanja iz detinjstva. in Psihologija
Društvo psihologa Srbije, Beograd., 42(3), 289-305.
https://doi.org/10.2298/PSI0903289Z

Žeželj I, Pajić S, Omanović N, Ninković J, Grčić J. Uticaj ego-involviranosti u stvaranju lažnih sećanja iz detinjstva. in Psihologija. 2009;42(3):289-305.
doi:10.2298/PSI0903289Z .

Žeželj, Iris, Pajić, Sofija, Omanović, Neda, Ninković, Jasmina, Grčić, Julija, "Uticaj ego-involviranosti u stvaranju lažnih sećanja iz detinjstva" in Psihologija, 42, no. 3 (2009):289-305,
https://doi.org/10.2298/PSI0903289Z . .

TY  - JOUR
AU  - Pešić, Jelena
AU  - Videnović, Marina
AU  - Plut, Dijana
PY  - 2009
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/832
AB  - Cilj ovog istraživanja bio je da utvrdimo sa kojim se problemima suočavaju mladi u Srbiji i kako procenjuju njihovu težinu, kao i da li postoje razlike u zavisnosti od pola, uzrasta, tipa škole i dela Srbije u kome mladi žive. Zanimalo nas je i da li su problemi, tipični za adolescentni uzrast i globalne društvene promene, pojačani odrastanjem u uslovima duboke ekonomske krize i tranzicije. Istraživanje je obavljeno 2007. godine, na uzorku od 2419 mladih, stratifikovanom po regionu (Beograd, Severna, Centralna i Južna Srbija), uzrastu (od prvog do četvrtog razreda srednje škole) i tipu škole (gimnazije i srednje stručne škole). Korišćen je upitnik konstruisan za potrebe ovog istraživanja. Rezultati pokazuju da većinu ispitivanih problema mladi ne doživljavaju kao velike ili posebno ugrožavajuće. Tri problema najviše brinu mlade, u smislu da ih više od trećine doživljava kao veće ili velike probleme: malo zanimljivih mesta za izlaske (46%), nedostatak slobodnog vremena (41%) i dosada (35%). Iznenađujuće mali broj mladih ima ozbiljnijih problema u odnosu sa roditeljima (22%) i vršnjacima (14%). Devojke i stariji srednjoškolci dosledno procenjuju skoro sve razmatrane probleme kao teže. Generalni zaključak je da dobijena slika nije onespokojavajuća, čemu verovatno najviše doprinose lepota, energija i optimizam same mladosti, kao životnog doba.
AB  - Objective of this research was to identify problems that young people in Serbia have been dealing with, also how they perceive the weight of these problems and whether there are the gender, age, school type and regional differences in their perception of problems. We were also interested to find out if problems typical of adolescence, as well as problems characterizing some global social changes are intensified within the context of prolonged social crisis and transition. Research was conducted in October 2007, on a sample of 2419 young people, stratified by the region (Belgrade, North Central and South Serbia), age (first to fourth grade of secondary school) and school type (gymnasium, three years and four years vocational schools). An original questionnaire, constructed for this research, was applied. Results have shown that the majority of investigated problems have not been perceived as particularly big or harmful ones. Young people are most concerned with three problems (meaning that one third or more of youngsters find them to be big or relatively big ones): the lack of interesting places to go out (46%), the lack of time for leisure activities (41%) and boredom (35%). Surpassingly few youngster reported to have bigger problems with their parents (22%) or peers (14%). Girls and senior high school students systematically perceive almost all problems as harder ones. We could conclude that the gained picture was not gloomy, as it was expected, which could probably be attributed to joy, energy and optimism of these young people in this life span period.
PB  - Institut za političke studije, Beograd
T2  - Srpska politička misao
T1  - Problemi mladih u Srbiji - odrastanje u uslovima društvene krize
T1  - Problems of Serbian youth: Growing up within the context of social crisis
EP  - 181
IS  - 3
SP  - 157
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_832
ER  - 

@article{
author = "Pešić, Jelena and Videnović, Marina and Plut, Dijana",
year = "2009",
abstract = "Cilj ovog istraživanja bio je da utvrdimo sa kojim se problemima suočavaju mladi u Srbiji i kako procenjuju njihovu težinu, kao i da li postoje razlike u zavisnosti od pola, uzrasta, tipa škole i dela Srbije u kome mladi žive. Zanimalo nas je i da li su problemi, tipični za adolescentni uzrast i globalne društvene promene, pojačani odrastanjem u uslovima duboke ekonomske krize i tranzicije. Istraživanje je obavljeno 2007. godine, na uzorku od 2419 mladih, stratifikovanom po regionu (Beograd, Severna, Centralna i Južna Srbija), uzrastu (od prvog do četvrtog razreda srednje škole) i tipu škole (gimnazije i srednje stručne škole). Korišćen je upitnik konstruisan za potrebe ovog istraživanja. Rezultati pokazuju da većinu ispitivanih problema mladi ne doživljavaju kao velike ili posebno ugrožavajuće. Tri problema najviše brinu mlade, u smislu da ih više od trećine doživljava kao veće ili velike probleme: malo zanimljivih mesta za izlaske (46%), nedostatak slobodnog vremena (41%) i dosada (35%). Iznenađujuće mali broj mladih ima ozbiljnijih problema u odnosu sa roditeljima (22%) i vršnjacima (14%). Devojke i stariji srednjoškolci dosledno procenjuju skoro sve razmatrane probleme kao teže. Generalni zaključak je da dobijena slika nije onespokojavajuća, čemu verovatno najviše doprinose lepota, energija i optimizam same mladosti, kao životnog doba., Objective of this research was to identify problems that young people in Serbia have been dealing with, also how they perceive the weight of these problems and whether there are the gender, age, school type and regional differences in their perception of problems. We were also interested to find out if problems typical of adolescence, as well as problems characterizing some global social changes are intensified within the context of prolonged social crisis and transition. Research was conducted in October 2007, on a sample of 2419 young people, stratified by the region (Belgrade, North Central and South Serbia), age (first to fourth grade of secondary school) and school type (gymnasium, three years and four years vocational schools). An original questionnaire, constructed for this research, was applied. Results have shown that the majority of investigated problems have not been perceived as particularly big or harmful ones. Young people are most concerned with three problems (meaning that one third or more of youngsters find them to be big or relatively big ones): the lack of interesting places to go out (46%), the lack of time for leisure activities (41%) and boredom (35%). Surpassingly few youngster reported to have bigger problems with their parents (22%) or peers (14%). Girls and senior high school students systematically perceive almost all problems as harder ones. We could conclude that the gained picture was not gloomy, as it was expected, which could probably be attributed to joy, energy and optimism of these young people in this life span period.",
publisher = "Institut za političke studije, Beograd",
journal = "Srpska politička misao",
title = "Problemi mladih u Srbiji - odrastanje u uslovima društvene krize, Problems of Serbian youth: Growing up within the context of social crisis",
pages = "181-157",
number = "3",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_832"
}

Pešić, J., Videnović, M.,& Plut, D.. (2009). Problemi mladih u Srbiji - odrastanje u uslovima društvene krize. in Srpska politička misao
Institut za političke studije, Beograd.(3), 157-181.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_832

Pešić J, Videnović M, Plut D. Problemi mladih u Srbiji - odrastanje u uslovima društvene krize. in Srpska politička misao. 2009;(3):157-181.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_832 .

Pešić, Jelena, Videnović, Marina, Plut, Dijana, "Problemi mladih u Srbiji - odrastanje u uslovima društvene krize" in Srpska politička misao, no. 3 (2009):157-181,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_832 .

TY  - JOUR
AU  - Žeželj, Iris
AU  - Pavlović, Maša
AU  - Vladisavljević, Marko
AU  - Radivojević, Branislava
PY  - 2009
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/945
AB  - Cilj ovog istraživanja bio je konstrukcija skale koja bi procenjivala sklonost sujevernim verovanjima i ponašanju i bihejvioralna validacija skale. Oslanjajući se na tripartitni koncept stava, sujeverje smo definisali i analizirali kao stav prema konkretnom objektu sujeverja, koji podrazumeva verovanje, afektivni odnos i definisano ponašanje u odnosu na objekat. U prvoj fazi istraživanja, na osnovu analize sadržaja internet foruma, web stranica i neformalne komunikacije, prikupljen je uzorak sujevernih verovanja. Uključena su kako negativna sujeverna verovanja (određeni objekat ili događaj izaziva negativne posledice, 'donosi nesreću'), tako i pozitivna sujeverna verovanja (određeni objekat izaziva pozitivne posledice, 'donosi sreću'), kako bi se proverila pretpostavka da ona mogu biti relativno nezavisna. Početna lista skraćena je na 44 opisa, na osnovu prosečne poznatosti (zadržana su samo visoko poznata verovanja). Preliminarnu verziju instrumenta popunilo je 266 studenata Beogradskog univerziteta. Faktorska analiza rezultata otkrila je prisustvo jednog glavnog faktora, i tri visoko korelirana subfaktora ('Negativne posledice', 'Pozitivne posledice' i 'Predviđanje budućnosti'), u skladu sa početnim teorijskim modelom. Instrument je pokazao zadovoljavajuću pouzdanost (.94 u dužoj verziji, a .87 u skraćenoj verziji). U poslednjoj fazi istraživanja, validirali smo instrument preko bihejvioralnih varijabli. Na odvojenom uzorku ispitanika primenili smo konačnu verziju skale sujeverja a zatim smo kreirali situacije u kojima su imali prilike da demonstriraju sujeverno ponašanje (da prođu ispod merdevina u jednom slučaju, odnosno da proslede 'lančani' e-mail koji navodno donosi sreću, u drugom slučaju). Grupa ispitanika koja je ispoljila barem jedno sujeverno ponašanje značajno se razlikovala u ukupnom skoru na skali sujeverja od grupe koja nije ispoljila nijedno.
AB  - The main goal of this study was to create an instrument for assessing tendency towards superstition-related beliefs and behavior and validate it in real life situations. Superstition was considered and analyzed as an attitude toward specific objects of the superstition. In the first part of the study, a sample of superstitious beliefs and behaviors was collected, after which the former list was reduced to 44 descriptions, based on the average familiarity. A preliminary version of the instrument was administered to 266 participants. The factor analysis suggested a presence of one main factor and three highly correlated sub-factors. In the last part of the study, in order to validate the instrument through behavioral variables, the final version of the instrument was administered to a different sample and subjects were put in two situations that challenged their potential superstitious behavior (passing below or going around a ladder in a computer laboratory; forward a chain e-mail for good luck). Group of participants that exhibited at least one superstitious behavior and the group of participants that did not, differed significantly in the average superstition score.
PB  - Društvo psihologa Srbije, Beograd
T2  - Psihologija
T1  - Konstrukcija i validacija skale sujeverja
T1  - Construction and behavioral validation of superstition scale
EP  - 158
IS  - 2
SP  - 141
VL  - 42
DO  - 10.2298/PSI0902141Z
ER  - 

@article{
author = "Žeželj, Iris and Pavlović, Maša and Vladisavljević, Marko and Radivojević, Branislava",
year = "2009",
abstract = "Cilj ovog istraživanja bio je konstrukcija skale koja bi procenjivala sklonost sujevernim verovanjima i ponašanju i bihejvioralna validacija skale. Oslanjajući se na tripartitni koncept stava, sujeverje smo definisali i analizirali kao stav prema konkretnom objektu sujeverja, koji podrazumeva verovanje, afektivni odnos i definisano ponašanje u odnosu na objekat. U prvoj fazi istraživanja, na osnovu analize sadržaja internet foruma, web stranica i neformalne komunikacije, prikupljen je uzorak sujevernih verovanja. Uključena su kako negativna sujeverna verovanja (određeni objekat ili događaj izaziva negativne posledice, 'donosi nesreću'), tako i pozitivna sujeverna verovanja (određeni objekat izaziva pozitivne posledice, 'donosi sreću'), kako bi se proverila pretpostavka da ona mogu biti relativno nezavisna. Početna lista skraćena je na 44 opisa, na osnovu prosečne poznatosti (zadržana su samo visoko poznata verovanja). Preliminarnu verziju instrumenta popunilo je 266 studenata Beogradskog univerziteta. Faktorska analiza rezultata otkrila je prisustvo jednog glavnog faktora, i tri visoko korelirana subfaktora ('Negativne posledice', 'Pozitivne posledice' i 'Predviđanje budućnosti'), u skladu sa početnim teorijskim modelom. Instrument je pokazao zadovoljavajuću pouzdanost (.94 u dužoj verziji, a .87 u skraćenoj verziji). U poslednjoj fazi istraživanja, validirali smo instrument preko bihejvioralnih varijabli. Na odvojenom uzorku ispitanika primenili smo konačnu verziju skale sujeverja a zatim smo kreirali situacije u kojima su imali prilike da demonstriraju sujeverno ponašanje (da prođu ispod merdevina u jednom slučaju, odnosno da proslede 'lančani' e-mail koji navodno donosi sreću, u drugom slučaju). Grupa ispitanika koja je ispoljila barem jedno sujeverno ponašanje značajno se razlikovala u ukupnom skoru na skali sujeverja od grupe koja nije ispoljila nijedno., The main goal of this study was to create an instrument for assessing tendency towards superstition-related beliefs and behavior and validate it in real life situations. Superstition was considered and analyzed as an attitude toward specific objects of the superstition. In the first part of the study, a sample of superstitious beliefs and behaviors was collected, after which the former list was reduced to 44 descriptions, based on the average familiarity. A preliminary version of the instrument was administered to 266 participants. The factor analysis suggested a presence of one main factor and three highly correlated sub-factors. In the last part of the study, in order to validate the instrument through behavioral variables, the final version of the instrument was administered to a different sample and subjects were put in two situations that challenged their potential superstitious behavior (passing below or going around a ladder in a computer laboratory; forward a chain e-mail for good luck). Group of participants that exhibited at least one superstitious behavior and the group of participants that did not, differed significantly in the average superstition score.",
publisher = "Društvo psihologa Srbije, Beograd",
journal = "Psihologija",
title = "Konstrukcija i validacija skale sujeverja, Construction and behavioral validation of superstition scale",
pages = "158-141",
number = "2",
volume = "42",
doi = "10.2298/PSI0902141Z"
}

Žeželj, I., Pavlović, M., Vladisavljević, M.,& Radivojević, B.. (2009). Konstrukcija i validacija skale sujeverja. in Psihologija
Društvo psihologa Srbije, Beograd., 42(2), 141-158.
https://doi.org/10.2298/PSI0902141Z

Žeželj I, Pavlović M, Vladisavljević M, Radivojević B. Konstrukcija i validacija skale sujeverja. in Psihologija. 2009;42(2):141-158.
doi:10.2298/PSI0902141Z .

Žeželj, Iris, Pavlović, Maša, Vladisavljević, Marko, Radivojević, Branislava, "Konstrukcija i validacija skale sujeverja" in Psihologija, 42, no. 2 (2009):141-158,
https://doi.org/10.2298/PSI0902141Z . .

TY  - JOUR
AU  - Stepanović Ilić, Ivana
AU  - Pavlović-Babić, Dragica
AU  - Krnjaić, Zora
PY  - 2009
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/838
AB  - U radu je ispitivano na koga se ugledaju srednjoškolci u Srbiji. U adolescenciji dolazi do postepenog odvajanja od roditeljskih figura i modeli ponašanja postaju druge osobe. Zato je srednjoškolska populacija zanimljiva za istraživanje ove vrste, posebno kada se ima u vidu da modeli deluju na socijalni aspekt, ali i na druge aspekte razvoja. Ispitivani su modeli iz sfere privatnog (uzori) i javnog života (idoli). Osnovni cilj bio je da se utvrdi ko su uzori i idoli srednjoškolaca, i zbog čega se oni ugledaju na njih. Na osnovu podataka o uzorima srednjoškolaca moguće je identifikovati ko su značajne osobe u njihovom okruženju i zašto su im važne. Podaci o kategorijama u koje se mogu svrstati idoli i o njihovoj zastupljenosti u istraživanjima ove vrste predstavljaju pokazatelj vrednosnog sistema mladih. Uzorak čini 2426 učenika iz 26 škola iz devet gradova u Srbiji. Uzori i idoli ispitivani su odvojenim pitanjima, u kojima su učenici navodili do tri osobe iz privatnog i javnog života na koje se ugledaju. Uzore navodi 53,9% učenika. Najčešći uzor su majke. Približno polovina ispitanika (49,3%) ima idole među javnim ličnostima. Idoli su najčešće iz sveta estrade. Rezultati pokazuju da roditeljske figure ostaju modeli ponašanja i u adolescenciji. Podaci o kategorijama idola govore o okrenutosti mladih ka svetu zabave i ukazuju na slabo delovanje škole kao potencijalnog izvora modela iz sveta nauke i kulture koji promovišu saznajne vrednosti.
AB  - This paper deals with role models of secondary school students in Serbia. In the course of adolescence, there is a gradual separation from parental figures, and other persons become role models for behavior. For that reason, secondary school population is of interest when analyzing this phenomenon, particularly bearing in mind that role models influence not only social, but also other aspects of development. We analyzed role models from students' personal (actual models) and public life (symbolic models). The main aim was to determine who their actual and symbolic models are, and why secondary school students look up to them. Based on the data on secondary school students' actual models, it is possible to identify who important persons from their milieu are and why they are important to them. The data about the categories in which symbolic models can be divided, as well as about their occurrence, indicate the young people's system of values in these analyses. The sample comprises 2426 students from 26 schools in 9 Serbian towns. Actual and symbolic models were examined in separate questions, where students were asked to name up to three people from their private life or the world of celebrities that they look up to. 53,9% of students named their actual models, the most common being their mothers. Nearly half the examinees (49,3%) stated their symbolic models are public figures. Most symbolic models are from the world of show-business. The results show that parental figures remain the models of behavior throughout adolescence. The data about the categories of symbolic models show the young are drawn to the world of entertainment and indicate a weak role of schools as a potential source of models in the fields of science and culture who would promote cognitive values.
PB  - Institut za pedagoška istraživanja, Beograd
T2  - Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja
T1  - Ispitivanje uzora i idola srednjoškolaca u Srbiji
T1  - The analysis of actual and symbolic models of secondary school students in Serbia
EP  - 417
IS  - 2
SP  - 401
VL  - 41
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_838
ER  - 

@article{
author = "Stepanović Ilić, Ivana and Pavlović-Babić, Dragica and Krnjaić, Zora",
year = "2009",
abstract = "U radu je ispitivano na koga se ugledaju srednjoškolci u Srbiji. U adolescenciji dolazi do postepenog odvajanja od roditeljskih figura i modeli ponašanja postaju druge osobe. Zato je srednjoškolska populacija zanimljiva za istraživanje ove vrste, posebno kada se ima u vidu da modeli deluju na socijalni aspekt, ali i na druge aspekte razvoja. Ispitivani su modeli iz sfere privatnog (uzori) i javnog života (idoli). Osnovni cilj bio je da se utvrdi ko su uzori i idoli srednjoškolaca, i zbog čega se oni ugledaju na njih. Na osnovu podataka o uzorima srednjoškolaca moguće je identifikovati ko su značajne osobe u njihovom okruženju i zašto su im važne. Podaci o kategorijama u koje se mogu svrstati idoli i o njihovoj zastupljenosti u istraživanjima ove vrste predstavljaju pokazatelj vrednosnog sistema mladih. Uzorak čini 2426 učenika iz 26 škola iz devet gradova u Srbiji. Uzori i idoli ispitivani su odvojenim pitanjima, u kojima su učenici navodili do tri osobe iz privatnog i javnog života na koje se ugledaju. Uzore navodi 53,9% učenika. Najčešći uzor su majke. Približno polovina ispitanika (49,3%) ima idole među javnim ličnostima. Idoli su najčešće iz sveta estrade. Rezultati pokazuju da roditeljske figure ostaju modeli ponašanja i u adolescenciji. Podaci o kategorijama idola govore o okrenutosti mladih ka svetu zabave i ukazuju na slabo delovanje škole kao potencijalnog izvora modela iz sveta nauke i kulture koji promovišu saznajne vrednosti., This paper deals with role models of secondary school students in Serbia. In the course of adolescence, there is a gradual separation from parental figures, and other persons become role models for behavior. For that reason, secondary school population is of interest when analyzing this phenomenon, particularly bearing in mind that role models influence not only social, but also other aspects of development. We analyzed role models from students' personal (actual models) and public life (symbolic models). The main aim was to determine who their actual and symbolic models are, and why secondary school students look up to them. Based on the data on secondary school students' actual models, it is possible to identify who important persons from their milieu are and why they are important to them. The data about the categories in which symbolic models can be divided, as well as about their occurrence, indicate the young people's system of values in these analyses. The sample comprises 2426 students from 26 schools in 9 Serbian towns. Actual and symbolic models were examined in separate questions, where students were asked to name up to three people from their private life or the world of celebrities that they look up to. 53,9% of students named their actual models, the most common being their mothers. Nearly half the examinees (49,3%) stated their symbolic models are public figures. Most symbolic models are from the world of show-business. The results show that parental figures remain the models of behavior throughout adolescence. The data about the categories of symbolic models show the young are drawn to the world of entertainment and indicate a weak role of schools as a potential source of models in the fields of science and culture who would promote cognitive values.",
publisher = "Institut za pedagoška istraživanja, Beograd",
journal = "Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja",
title = "Ispitivanje uzora i idola srednjoškolaca u Srbiji, The analysis of actual and symbolic models of secondary school students in Serbia",
pages = "417-401",
number = "2",
volume = "41",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_838"
}

Stepanović Ilić, I., Pavlović-Babić, D.,& Krnjaić, Z.. (2009). Ispitivanje uzora i idola srednjoškolaca u Srbiji. in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja
Institut za pedagoška istraživanja, Beograd., 41(2), 401-417.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_838

Stepanović Ilić I, Pavlović-Babić D, Krnjaić Z. Ispitivanje uzora i idola srednjoškolaca u Srbiji. in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja. 2009;41(2):401-417.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_838 .

Stepanović Ilić, Ivana, Pavlović-Babić, Dragica, Krnjaić, Zora, "Ispitivanje uzora i idola srednjoškolaca u Srbiji" in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja, 41, no. 2 (2009):401-417,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_838 .

TY  - JOUR
AU  - Stepanović Ilić, Ivana
AU  - Videnović, Marina
AU  - Plut, Dijana
PY  - 2009
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/924
AB  - U ovom istraživanju ispitujemo kako mladi provode slobodno vreme. Pitanje na koje odgovaramo je: da li je moguće identifikovati tipične sklopove aktivnosti t.j. obrasce ponašanja mladih tokom slobodnog vremena. Analiza glavnih komponenti je pokazala da je moguće identifikovati pet obrazaca ponašanja mladih tokom slobodnog vremena. Prema sadržaju dominantnih aktivnosti ove obrasce smo nazvali: akademski, sportski, vezan za laku zabavu, vezan za izlaske i vezan za muziku i kompjutere.
AB  - In this research we have tried to identify typical patterns of young people's behavior in their spare time and to use these patterns in order to group our subjects regarding their interests and preferences. Main-component analysis showed that it was possible to find different patterns of secondary school students' behavior in spare time as well as that the identified models could be the criteria for grouping them. Five patterns have been identified describing youth orientations towards their free time: academic orientation, orientation towards sports, orientation towards entertainment, orientation towards spending time going out and orientation towards music and computers.
PB  - Sociološko udruženje Srbije i Crne Gore, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za sociološka istraživanja, Beograd
T2  - Sociologija
T1  - Obrasci ponašanja mladih tokom slobodnog vremena
T1  - Youth spare time: Typical patterns of behavior
EP  - 261
IS  - 3
SP  - 247
VL  - 51
DO  - 10.2298/SOC0903247S
ER  - 

@article{
author = "Stepanović Ilić, Ivana and Videnović, Marina and Plut, Dijana",
year = "2009",
abstract = "U ovom istraživanju ispitujemo kako mladi provode slobodno vreme. Pitanje na koje odgovaramo je: da li je moguće identifikovati tipične sklopove aktivnosti t.j. obrasce ponašanja mladih tokom slobodnog vremena. Analiza glavnih komponenti je pokazala da je moguće identifikovati pet obrazaca ponašanja mladih tokom slobodnog vremena. Prema sadržaju dominantnih aktivnosti ove obrasce smo nazvali: akademski, sportski, vezan za laku zabavu, vezan za izlaske i vezan za muziku i kompjutere., In this research we have tried to identify typical patterns of young people's behavior in their spare time and to use these patterns in order to group our subjects regarding their interests and preferences. Main-component analysis showed that it was possible to find different patterns of secondary school students' behavior in spare time as well as that the identified models could be the criteria for grouping them. Five patterns have been identified describing youth orientations towards their free time: academic orientation, orientation towards sports, orientation towards entertainment, orientation towards spending time going out and orientation towards music and computers.",
publisher = "Sociološko udruženje Srbije i Crne Gore, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za sociološka istraživanja, Beograd",
journal = "Sociologija",
title = "Obrasci ponašanja mladih tokom slobodnog vremena, Youth spare time: Typical patterns of behavior",
pages = "261-247",
number = "3",
volume = "51",
doi = "10.2298/SOC0903247S"
}

Stepanović Ilić, I., Videnović, M.,& Plut, D.. (2009). Obrasci ponašanja mladih tokom slobodnog vremena. in Sociologija
Sociološko udruženje Srbije i Crne Gore, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za sociološka istraživanja, Beograd., 51(3), 247-261.
https://doi.org/10.2298/SOC0903247S

Stepanović Ilić I, Videnović M, Plut D. Obrasci ponašanja mladih tokom slobodnog vremena. in Sociologija. 2009;51(3):247-261.
doi:10.2298/SOC0903247S .

Stepanović Ilić, Ivana, Videnović, Marina, Plut, Dijana, "Obrasci ponašanja mladih tokom slobodnog vremena" in Sociologija, 51, no. 3 (2009):247-261,
https://doi.org/10.2298/SOC0903247S . .

TY  - JOUR
AU  - Stanković, Biljana
AU  - Baucal, Aleksandar
AU  - Zittoun, Tania
PY  - 2009
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/953
AB  - Prelazak u odraslo doba, tj. razdoblje mladosti, predstavlja tranzitorni period tokom kog se mlada osoba suočava sa raznolikim promenama i razvija vremensku perspektivu i sistem orijentacije, koji omogućavaju uspostavljanje prioriteta i vrednosti za upravljanje ponašanjem. Prema socio-kulturnoj teorijskoj poziciji, uspostavljanje vrednosnih orijentacija, kao i planiranje i promišljanje vremena, zahtevaju neki vid psihološkog distanciranja od trenutne situacije koje je, pre svega, omogućeno simboličkim posredovanjem. Prethodna istraživanja i teorijska razmatranja pokazala su da mladi ljudi, koji prolaze kroz periode tranzicije i promena, koriste simboličke resurse kulture (filmove, knjige, pesme) kao medijatore između sfera imaginarnog iskustva nastalog pri kontaktu sa umetničkim delom i bilo koje sfere ličnog doživljavanja (prošlog, sadašnjeg ili budućeg) i to na različitim nivoima generalizovanosti. Na osnovu povezivanja kvalitativnih, idiografskih podataka i njihove teorijske elaboracije, predložen je 7-dimenzionalni teorijski model upotrebe simboličkih resursa. Aspekti te upotrebe operacionalizovani su preko skupa ajtema, što je poslužilo kao osnova za konstrukciju početne verzije upitnika. Osnovni zadatak empirijskog istraživanja bio je da tehnikom stukturalnog modelovanja (SEM) ispita stepen podudaranja teorijskog modela podacima dobijenim na uzorku mladih ljudi iz Srbije (N=475). Na osnovu rezultata statističke analize vršene su uzastopne modifikacije početnog modela kako bi on u što većoj meri odgovarao dobijenim podacima, naravno, uz uvažavanje teorijskih pretpostavki od kojih se krenulo. Pored toga, ponuđena je skraćena, pročišćena verzija upitnika za ispitivanje simboličkih resursa koja bi bila pogodna za dalje korišćenje u budućim istraživanjima. Opšti je zaključak da je teorijski model upotrebe simboličkih resursa dobio empirijsku potvrdu, tj. da predstavlja adekvatnu reprezentaciju podataka, pa prema tome i posmatranog fenomena. Postulirani aspekti upotrebe kulturnih resursa pokazali su se kao koherentne, distinktne, ali i čvrsto međupovezane dimenzije. Istaknuta su i izvesna metodološka pitanja potencijalno relevantna za interpretaciju rezultata, posebno za objašnjenje visokih koeficijenata korelacije između posmatranih dimenzija upotrebe simboličkih resursa. Na kraju su ponuđene smernice za dalju adaptaciju upitnika, kako bi se prevazišli neki metodološki problemi na koje smo u ovom istraživanju naišli.
AB  - Youth is a period of intense changes during which young people engage in various transitions resulting in theirs acquisition of a longer time perspective and a system of orientation, enabling to set priorities and values, and to guide their actions accordingly. In a socio-cultural theoretical background, both the establishment of values and the ability to think time require some psychological distancing from the here and now, distancing which is foremost enabled by semiotic mediation. In our former studies on youth transitions, we observed that young people may use songs, movies, arts, or novels as symbolic resources, that is, as external mediators that seem to support these developmental processes. Through an abductive process linking qualitative, ideographic data and theoretical elaboration, we proposed a theoretical 7 dimensional model for analyzing people's uses of symbolic resources. This model was then turned to a first, provisional questionnaire aiming at testing the model, whose items were extracted from the first empirical investigation. In this paper, we attempted to tests this questionnaire on a population of young people in Serbia. The symbolic resources questionnaire was tested on a sample of young people (N=475). A SEM analysis was used to test the model. At large, the theoretical model is verified. However, an unexpected, very strong correlation between the dimensions had to be explained. We finally propose a further adaptation to the questionnaire.
PB  - Društvo psihologa Srbije, Beograd
T2  - Psihologija
T1  - Od kvalitativnog ka kvantitativnom pristupu
T1  - Uses of symbolic resources in youth: Moving from qualitative to quantitative approach
EP  - 457
IS  - 4
SP  - 437
VL  - 42
DO  - 10.2298/PSI0904437S
ER  - 

@article{
author = "Stanković, Biljana and Baucal, Aleksandar and Zittoun, Tania",
year = "2009",
abstract = "Prelazak u odraslo doba, tj. razdoblje mladosti, predstavlja tranzitorni period tokom kog se mlada osoba suočava sa raznolikim promenama i razvija vremensku perspektivu i sistem orijentacije, koji omogućavaju uspostavljanje prioriteta i vrednosti za upravljanje ponašanjem. Prema socio-kulturnoj teorijskoj poziciji, uspostavljanje vrednosnih orijentacija, kao i planiranje i promišljanje vremena, zahtevaju neki vid psihološkog distanciranja od trenutne situacije koje je, pre svega, omogućeno simboličkim posredovanjem. Prethodna istraživanja i teorijska razmatranja pokazala su da mladi ljudi, koji prolaze kroz periode tranzicije i promena, koriste simboličke resurse kulture (filmove, knjige, pesme) kao medijatore između sfera imaginarnog iskustva nastalog pri kontaktu sa umetničkim delom i bilo koje sfere ličnog doživljavanja (prošlog, sadašnjeg ili budućeg) i to na različitim nivoima generalizovanosti. Na osnovu povezivanja kvalitativnih, idiografskih podataka i njihove teorijske elaboracije, predložen je 7-dimenzionalni teorijski model upotrebe simboličkih resursa. Aspekti te upotrebe operacionalizovani su preko skupa ajtema, što je poslužilo kao osnova za konstrukciju početne verzije upitnika. Osnovni zadatak empirijskog istraživanja bio je da tehnikom stukturalnog modelovanja (SEM) ispita stepen podudaranja teorijskog modela podacima dobijenim na uzorku mladih ljudi iz Srbije (N=475). Na osnovu rezultata statističke analize vršene su uzastopne modifikacije početnog modela kako bi on u što većoj meri odgovarao dobijenim podacima, naravno, uz uvažavanje teorijskih pretpostavki od kojih se krenulo. Pored toga, ponuđena je skraćena, pročišćena verzija upitnika za ispitivanje simboličkih resursa koja bi bila pogodna za dalje korišćenje u budućim istraživanjima. Opšti je zaključak da je teorijski model upotrebe simboličkih resursa dobio empirijsku potvrdu, tj. da predstavlja adekvatnu reprezentaciju podataka, pa prema tome i posmatranog fenomena. Postulirani aspekti upotrebe kulturnih resursa pokazali su se kao koherentne, distinktne, ali i čvrsto međupovezane dimenzije. Istaknuta su i izvesna metodološka pitanja potencijalno relevantna za interpretaciju rezultata, posebno za objašnjenje visokih koeficijenata korelacije između posmatranih dimenzija upotrebe simboličkih resursa. Na kraju su ponuđene smernice za dalju adaptaciju upitnika, kako bi se prevazišli neki metodološki problemi na koje smo u ovom istraživanju naišli., Youth is a period of intense changes during which young people engage in various transitions resulting in theirs acquisition of a longer time perspective and a system of orientation, enabling to set priorities and values, and to guide their actions accordingly. In a socio-cultural theoretical background, both the establishment of values and the ability to think time require some psychological distancing from the here and now, distancing which is foremost enabled by semiotic mediation. In our former studies on youth transitions, we observed that young people may use songs, movies, arts, or novels as symbolic resources, that is, as external mediators that seem to support these developmental processes. Through an abductive process linking qualitative, ideographic data and theoretical elaboration, we proposed a theoretical 7 dimensional model for analyzing people's uses of symbolic resources. This model was then turned to a first, provisional questionnaire aiming at testing the model, whose items were extracted from the first empirical investigation. In this paper, we attempted to tests this questionnaire on a population of young people in Serbia. The symbolic resources questionnaire was tested on a sample of young people (N=475). A SEM analysis was used to test the model. At large, the theoretical model is verified. However, an unexpected, very strong correlation between the dimensions had to be explained. We finally propose a further adaptation to the questionnaire.",
publisher = "Društvo psihologa Srbije, Beograd",
journal = "Psihologija",
title = "Od kvalitativnog ka kvantitativnom pristupu, Uses of symbolic resources in youth: Moving from qualitative to quantitative approach",
pages = "457-437",
number = "4",
volume = "42",
doi = "10.2298/PSI0904437S"
}

Stanković, B., Baucal, A.,& Zittoun, T.. (2009). Od kvalitativnog ka kvantitativnom pristupu. in Psihologija
Društvo psihologa Srbije, Beograd., 42(4), 437-457.
https://doi.org/10.2298/PSI0904437S

Stanković B, Baucal A, Zittoun T. Od kvalitativnog ka kvantitativnom pristupu. in Psihologija. 2009;42(4):437-457.
doi:10.2298/PSI0904437S .

Stanković, Biljana, Baucal, Aleksandar, Zittoun, Tania, "Od kvalitativnog ka kvantitativnom pristupu" in Psihologija, 42, no. 4 (2009):437-457,
https://doi.org/10.2298/PSI0904437S . .

TY  - JOUR
AU  - Petrović, Nebojša
AU  - Kuzmanović, Bora
PY  - 2009
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/864
AB  - Na značaj muzike u vaspitanju i formiranju vrednosnog sistema mladih ukazuju još antički mislioci, a moderni autori pokazuju da pasionirane slušaoce određene muzike odlikuju određeni stavovi i vrednosti, pa i karakteristična životna filozofija. Muzika je i jedan od najznačajnijih sadržaja slobodnog vremena mladih. Osnovni predmet ovog rada je utvrđivanje povezanosti između relativno uopštenih ličnih i društvenih ciljeva, kojih je predočeno po 18, i slušanja različitih muzičkih žanrova. Uzorak je činilo 2.426 srednjoškolaca iz nekoliko regiona Srbije. Prikazana je osnovna deskriptivna analiza i faktorska struktura muzičkih preferencija. Centralni deo prikaza rezultata posvećen je povezanosti između muzičkih preferencija i prihvatanja ličnih i društvenih ciljeva. Rezultati pokazuju da više ne postoje oštre podele u vrstama muzike koju mladi preferiraju, te vrlo često naklonost jednom muzičkom žanru nikako ne isključuje i neki drugi, potpuno drugačiji. Razlog je bar delom i u redefinisanju muzičkih žanrova i njihovoj međusobnoj isprepletenosti. No ipak ne možemo negirati činjenicu da donekle ima osnova u pretpostavci da je vrsta muzike koju osoba sluša u vezi s nekim ličnim i društvenim vrednostima. Na kraju su razmotrene i šire društvene okolnosti koje utiču na dobijene rezultate.
AB  - The importance of the role of music in upbringing, education and formation of value systems of the young was recognized by early classical thinkers, while contemporary authors demonstrate that devoted listeners of particular types of music share particular attitudes and values, even particular philosophy of life. Moreover, music is one of the most significant contents that fill the leisure time of the young today. The basic idea of this paper is to determine the relatedness between generalized personal and social aims (of which eighteen are listed), and listening to different music genres. The sample comprised 2 426 high school students from several regions of Serbia. A concise descriptive analysis and the structure of music preference factors are followed by the analysis of the relatedness between musical preferences and acceptance of personal and social aims in the central part of the paper. The results show that nowadays there are no clear divisions among the young regarding the type of music they prefer, and that, frequently, inclination towards a particular musical genre does not exclude liking other, even completely different genres. Perhaps, reasons for this can be found in current redefining of musical genres and their intertwinement. Nevertheless, the fact that there is some justification for the assumption that the type of music a person prefers to listen to is related to some personal and social values should not be neglected. Wider social circumstances that might have affected the results of the research are discussed at the end of the paper.
PB  - Pedagoško društvo Srbije, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd
T2  - Nastava i vaspitanje
T1  - Životni ciljevi kao činioci muzičkih preferencija srednjoškolaca
T1  - Life aspirations as musical preference factors among high school students
EP  - 539
IS  - 4
SP  - 523
VL  - 58
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_864
ER  - 

@article{
author = "Petrović, Nebojša and Kuzmanović, Bora",
year = "2009",
abstract = "Na značaj muzike u vaspitanju i formiranju vrednosnog sistema mladih ukazuju još antički mislioci, a moderni autori pokazuju da pasionirane slušaoce određene muzike odlikuju određeni stavovi i vrednosti, pa i karakteristična životna filozofija. Muzika je i jedan od najznačajnijih sadržaja slobodnog vremena mladih. Osnovni predmet ovog rada je utvrđivanje povezanosti između relativno uopštenih ličnih i društvenih ciljeva, kojih je predočeno po 18, i slušanja različitih muzičkih žanrova. Uzorak je činilo 2.426 srednjoškolaca iz nekoliko regiona Srbije. Prikazana je osnovna deskriptivna analiza i faktorska struktura muzičkih preferencija. Centralni deo prikaza rezultata posvećen je povezanosti između muzičkih preferencija i prihvatanja ličnih i društvenih ciljeva. Rezultati pokazuju da više ne postoje oštre podele u vrstama muzike koju mladi preferiraju, te vrlo često naklonost jednom muzičkom žanru nikako ne isključuje i neki drugi, potpuno drugačiji. Razlog je bar delom i u redefinisanju muzičkih žanrova i njihovoj međusobnoj isprepletenosti. No ipak ne možemo negirati činjenicu da donekle ima osnova u pretpostavci da je vrsta muzike koju osoba sluša u vezi s nekim ličnim i društvenim vrednostima. Na kraju su razmotrene i šire društvene okolnosti koje utiču na dobijene rezultate., The importance of the role of music in upbringing, education and formation of value systems of the young was recognized by early classical thinkers, while contemporary authors demonstrate that devoted listeners of particular types of music share particular attitudes and values, even particular philosophy of life. Moreover, music is one of the most significant contents that fill the leisure time of the young today. The basic idea of this paper is to determine the relatedness between generalized personal and social aims (of which eighteen are listed), and listening to different music genres. The sample comprised 2 426 high school students from several regions of Serbia. A concise descriptive analysis and the structure of music preference factors are followed by the analysis of the relatedness between musical preferences and acceptance of personal and social aims in the central part of the paper. The results show that nowadays there are no clear divisions among the young regarding the type of music they prefer, and that, frequently, inclination towards a particular musical genre does not exclude liking other, even completely different genres. Perhaps, reasons for this can be found in current redefining of musical genres and their intertwinement. Nevertheless, the fact that there is some justification for the assumption that the type of music a person prefers to listen to is related to some personal and social values should not be neglected. Wider social circumstances that might have affected the results of the research are discussed at the end of the paper.",
publisher = "Pedagoško društvo Srbije, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd",
journal = "Nastava i vaspitanje",
title = "Životni ciljevi kao činioci muzičkih preferencija srednjoškolaca, Life aspirations as musical preference factors among high school students",
pages = "539-523",
number = "4",
volume = "58",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_864"
}

Petrović, N.,& Kuzmanović, B.. (2009). Životni ciljevi kao činioci muzičkih preferencija srednjoškolaca. in Nastava i vaspitanje
Pedagoško društvo Srbije, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd., 58(4), 523-539.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_864

Petrović N, Kuzmanović B. Životni ciljevi kao činioci muzičkih preferencija srednjoškolaca. in Nastava i vaspitanje. 2009;58(4):523-539.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_864 .

Petrović, Nebojša, Kuzmanović, Bora, "Životni ciljevi kao činioci muzičkih preferencija srednjoškolaca" in Nastava i vaspitanje, 58, no. 4 (2009):523-539,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_864 .

TY  - JOUR
PY  - 2009
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/835
AB  - U radu se analiziraju pragmatička shvatanja kritičkog mišljenja, po kojima se ono praktično izjednačava sa efikasnim rešavanjem problema ili efektivnim mišljenjem. Razmatraju se tri ključne teze ovog pristupa, koje predstavljaju novinu u određenju prirode i konstituenata kritičkog mišljenja. Prva teza odnosi se na isticanje njegove instrumentalne vrednosti u ostvarivanju akademskih i praktičnih ciljeva. Druga teza tiče se zasnivanja kritičkog mišljenja na pojmu naučne metode, kao osnove za dolaženje do pouzdanog racionalno zasnovanog znanja. Trećom tezom naglašava se važnost predmetnog znanja i strategija rešavanja problema u kritičkom mišljenju. Na osnovu kritičkog razmatranja ovih teza preispituje se mogućnost zasnivanja kritičkog mišljenja samo na konceptu instrumentalne racionalnosti. Iako nesporne instrumentalne vrednosti, kritičko mišljenje nije uvek isplativo, čak ni svojstveno nekim bazičnim principima našeg kognitivnog funkcionisanja, zbog čega se ne može adekvatno teorijski zasnovati bez uključivanja vrednosne dimenzije i emancipatorne racionalnosti.
AB  - In this paper we analyze the pragmatic conceptions of critical thinking, that conceptualize it as an efficient problem solving or effective thinking. Three central thesis of this approach are explored, as its innovative contribution in defining the nature and constitutive elements of critical thinking. The first thesis refers to the instrumental role of critical thinking in achieving academic and practical aims. The second thesis deals with constitutive role oh scientific method, as a basic tool in gaining the reliable and reasonable knowledge. The third thesis stresses the importance of the subject domain knowledge and problem solving strategies in critical thinking. By scrutinizing these theses, we question whether critical thinking can be justified only by the concept of instrumental rationality. We argue that critical thinking, although of great instrumental value, cannot be only instrumentally justified, due to the fact that it is not always useful or even consistent with some basic principles of our cognitive functioning, as well as that it cannot be adequately conceptualized without its value dimension and emancipatory rationality.
PB  - Institut za političke studije, Beograd
T2  - Srpska politička misao
T1  - Pragmatička shvatanja kritičkog mišljenja - mogućnosti i ograničenja
T1  - Pragmatic conceptions of critical thinking: Possibilities and limitations
EP  - 148
IS  - 1
SP  - 131
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_835
ER  - 

@article{
year = "2009",
abstract = "U radu se analiziraju pragmatička shvatanja kritičkog mišljenja, po kojima se ono praktično izjednačava sa efikasnim rešavanjem problema ili efektivnim mišljenjem. Razmatraju se tri ključne teze ovog pristupa, koje predstavljaju novinu u određenju prirode i konstituenata kritičkog mišljenja. Prva teza odnosi se na isticanje njegove instrumentalne vrednosti u ostvarivanju akademskih i praktičnih ciljeva. Druga teza tiče se zasnivanja kritičkog mišljenja na pojmu naučne metode, kao osnove za dolaženje do pouzdanog racionalno zasnovanog znanja. Trećom tezom naglašava se važnost predmetnog znanja i strategija rešavanja problema u kritičkom mišljenju. Na osnovu kritičkog razmatranja ovih teza preispituje se mogućnost zasnivanja kritičkog mišljenja samo na konceptu instrumentalne racionalnosti. Iako nesporne instrumentalne vrednosti, kritičko mišljenje nije uvek isplativo, čak ni svojstveno nekim bazičnim principima našeg kognitivnog funkcionisanja, zbog čega se ne može adekvatno teorijski zasnovati bez uključivanja vrednosne dimenzije i emancipatorne racionalnosti., In this paper we analyze the pragmatic conceptions of critical thinking, that conceptualize it as an efficient problem solving or effective thinking. Three central thesis of this approach are explored, as its innovative contribution in defining the nature and constitutive elements of critical thinking. The first thesis refers to the instrumental role of critical thinking in achieving academic and practical aims. The second thesis deals with constitutive role oh scientific method, as a basic tool in gaining the reliable and reasonable knowledge. The third thesis stresses the importance of the subject domain knowledge and problem solving strategies in critical thinking. By scrutinizing these theses, we question whether critical thinking can be justified only by the concept of instrumental rationality. We argue that critical thinking, although of great instrumental value, cannot be only instrumentally justified, due to the fact that it is not always useful or even consistent with some basic principles of our cognitive functioning, as well as that it cannot be adequately conceptualized without its value dimension and emancipatory rationality.",
publisher = "Institut za političke studije, Beograd",
journal = "Srpska politička misao",
title = "Pragmatička shvatanja kritičkog mišljenja - mogućnosti i ograničenja, Pragmatic conceptions of critical thinking: Possibilities and limitations",
pages = "148-131",
number = "1",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_835"
}

(2009). Pragmatička shvatanja kritičkog mišljenja - mogućnosti i ograničenja. in Srpska politička misao
Institut za političke studije, Beograd.(1), 131-148.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_835

Pragmatička shvatanja kritičkog mišljenja - mogućnosti i ograničenja. in Srpska politička misao. 2009;(1):131-148.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_835 .

"Pragmatička shvatanja kritičkog mišljenja - mogućnosti i ograničenja" in Srpska politička misao, no. 1 (2009):131-148,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_835 .

TY  - JOUR
AU  - Radulović, Lidija R.
AU  - Rajović, Vera
PY  - 2008
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/768
AB  - Polazeći od značaja perioda uvođenja u profesiju i potrebe da se razvije koncepcija pripravništva, kako bi se obezbedilo da ovaj period bude zaista korisna faza u profesionalnom razvoju nastavnika, u radu se razmatra značenje koncepta refleksivne prakse nastavnika i pristupa nastavniku kao refleksivnom praktičaru za tu koncepciju. Refleksivni pristup nastavniku predstavlja suštinski zaokret kako u praksi, obrazovanju nastavnika i istraživanju prakse. U njemu se pronalaze implikacije za sve elemente koncepcije: funkcije ovog perioda, ciljeve pripravništva oličene u slici nastavnika kakav se želi razviti, uloge pripravnika i mentora, vrste aktivnosti pripravnika i mentora i principe na kojima se zasniva njihovo učenje. Na osnovu analize doprinosa ideja o refleksivnoj praksi za pojedine elemente koncepcije pripravništva, zaključuje se da ozbiljno uzimanje u obzir pristupa nastavniku kao refleksivnom praktičaru utiče ne samo na pojedine elemente koncepcije, već i na način razumevanja suštine celovitog procesa. Ono pomera ulogu celokupnog perioda uvođenja u profesiju i značenje pripravništva konceptualizujući ga kao fazu u profesionalnom razvoju i pripravnika i mentora u kontekstu škole kao zajednice učenja.
AB  - Starting with importance of the period of introduction into the profession and the need for development of the concept of internship so that this period would truly be a useful phase in a teacher's professional development, this paper considers the meaning of the concept of the teacher's reflexive practice and approaches teachers as reflexive practitioners for that concept. This reflexive approach to the teacher is a true turn both in practice, teacher education and practice research. Within it we find implications for all elements of this concept: functions of the probationary period, internship goals presented as the image of teacher to be, roles of trainees and mentors, types of activities of trainees and mentors and principles that their learning is based on. Based on the analysis of the contribution of reflexive practice ideas for certain elements of the internship concept, the authors conclude that to seriously approach the teacher as a reflexive practitioner influences not only certain elements of the concept, but the way of understanding essence of the entire process. It shifts the role of the entire introduction into the profession and the meaning of internship, conceptualizing it as a phase in the development of both trainee and mentor in the context of the school as the learning community.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd
T2  - Andragoške studije
T1  - Koncept pripravništva nastavnika u svetlu refleksivne prakse
T1  - The concept of teacher internship in the light of reflexive practices
EP  - 330
IS  - 2
SP  - 315
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_768
ER  - 

@article{
author = "Radulović, Lidija R. and Rajović, Vera",
year = "2008",
abstract = "Polazeći od značaja perioda uvođenja u profesiju i potrebe da se razvije koncepcija pripravništva, kako bi se obezbedilo da ovaj period bude zaista korisna faza u profesionalnom razvoju nastavnika, u radu se razmatra značenje koncepta refleksivne prakse nastavnika i pristupa nastavniku kao refleksivnom praktičaru za tu koncepciju. Refleksivni pristup nastavniku predstavlja suštinski zaokret kako u praksi, obrazovanju nastavnika i istraživanju prakse. U njemu se pronalaze implikacije za sve elemente koncepcije: funkcije ovog perioda, ciljeve pripravništva oličene u slici nastavnika kakav se želi razviti, uloge pripravnika i mentora, vrste aktivnosti pripravnika i mentora i principe na kojima se zasniva njihovo učenje. Na osnovu analize doprinosa ideja o refleksivnoj praksi za pojedine elemente koncepcije pripravništva, zaključuje se da ozbiljno uzimanje u obzir pristupa nastavniku kao refleksivnom praktičaru utiče ne samo na pojedine elemente koncepcije, već i na način razumevanja suštine celovitog procesa. Ono pomera ulogu celokupnog perioda uvođenja u profesiju i značenje pripravništva konceptualizujući ga kao fazu u profesionalnom razvoju i pripravnika i mentora u kontekstu škole kao zajednice učenja., Starting with importance of the period of introduction into the profession and the need for development of the concept of internship so that this period would truly be a useful phase in a teacher's professional development, this paper considers the meaning of the concept of the teacher's reflexive practice and approaches teachers as reflexive practitioners for that concept. This reflexive approach to the teacher is a true turn both in practice, teacher education and practice research. Within it we find implications for all elements of this concept: functions of the probationary period, internship goals presented as the image of teacher to be, roles of trainees and mentors, types of activities of trainees and mentors and principles that their learning is based on. Based on the analysis of the contribution of reflexive practice ideas for certain elements of the internship concept, the authors conclude that to seriously approach the teacher as a reflexive practitioner influences not only certain elements of the concept, but the way of understanding essence of the entire process. It shifts the role of the entire introduction into the profession and the meaning of internship, conceptualizing it as a phase in the development of both trainee and mentor in the context of the school as the learning community.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd",
journal = "Andragoške studije",
title = "Koncept pripravništva nastavnika u svetlu refleksivne prakse, The concept of teacher internship in the light of reflexive practices",
pages = "330-315",
number = "2",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_768"
}

Radulović, L. R.,& Rajović, V.. (2008). Koncept pripravništva nastavnika u svetlu refleksivne prakse. in Andragoške studije
Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd.(2), 315-330.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_768

Radulović LR, Rajović V. Koncept pripravništva nastavnika u svetlu refleksivne prakse. in Andragoške studije. 2008;(2):315-330.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_768 .

Radulović, Lidija R., Rajović, Vera, "Koncept pripravništva nastavnika u svetlu refleksivne prakse" in Andragoške studije, no. 2 (2008):315-330,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_768 .

TY  - JOUR
AU  - Kuzmanović, Bora
AU  - Petrović, Nebojša
PY  - 2008
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/733
AB  - Predmet ovog istraživanja je utvrđivanje odnosa između stepena prihvatanja i preferencija relativno uopštenih ličnih i društvenih ciljeva (kojih je bilo po 18) i stavova prema nizu politički relevantnih pitanja. Uzorak je činilo 243 osamnestogodišnjih učenika. Utvrđeno je da se korelacije između vrednosnih ciljeva i stavova u najvećem broju slučajeva kreću od blagih do umerenih, pri čemu su preferirani društveni ciljevi u većoj meri nego lični povezani sa društveno i politički relevantnim stavovima. Izdvojile su se dve suprotstavljene grupe vrednosti (ciljeva), uslovno modernističke i tradicionalističke, koje koreliraju u pozitivnom odnosno negativnom smislu sa nizom stavova, socijalnih identifikacija, poverenja prema institucijama i spremnosti za aktivnosti. Ova tendencija je potvrđena i kanoničkom korelacionom analizom.
AB  - The paper aims at establishing the relation between the degree of acceptance and preferences of relatively general personal and social goals (18 of each) and attitudes toward a set of politically relevant issues. The sample consisted of 243 18-year-old high school students. The resulting correlations between goals and attitudes are shown to be slight to moderate. Socially and politically relevant attitudes are connected more strongly with preferred social than personal goals. Two opposite groups of values (goals) have been found - conditionally speaking, modernism and traditionalism. They correlate positively or negatively with a number of attitudes, social identifications, trust in institutions and readiness for activism. This tendency has been confirmed by canonical correlation analysis.
PB  - Sociološko udruženje Srbije i Crne Gore, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za sociološka istraživanja, Beograd
T2  - Sociologija
T1  - Vrednosni ciljevi kao činioci političkih stavova i mnenja mladih
T1  - Value goals as factors of youth political attitudes and opinions
EP  - 174
IS  - 2
SP  - 153
VL  - 50
DO  - 10.2298/SOC0802153K
ER  - 

@article{
author = "Kuzmanović, Bora and Petrović, Nebojša",
year = "2008",
abstract = "Predmet ovog istraživanja je utvrđivanje odnosa između stepena prihvatanja i preferencija relativno uopštenih ličnih i društvenih ciljeva (kojih je bilo po 18) i stavova prema nizu politički relevantnih pitanja. Uzorak je činilo 243 osamnestogodišnjih učenika. Utvrđeno je da se korelacije između vrednosnih ciljeva i stavova u najvećem broju slučajeva kreću od blagih do umerenih, pri čemu su preferirani društveni ciljevi u većoj meri nego lični povezani sa društveno i politički relevantnim stavovima. Izdvojile su se dve suprotstavljene grupe vrednosti (ciljeva), uslovno modernističke i tradicionalističke, koje koreliraju u pozitivnom odnosno negativnom smislu sa nizom stavova, socijalnih identifikacija, poverenja prema institucijama i spremnosti za aktivnosti. Ova tendencija je potvrđena i kanoničkom korelacionom analizom., The paper aims at establishing the relation between the degree of acceptance and preferences of relatively general personal and social goals (18 of each) and attitudes toward a set of politically relevant issues. The sample consisted of 243 18-year-old high school students. The resulting correlations between goals and attitudes are shown to be slight to moderate. Socially and politically relevant attitudes are connected more strongly with preferred social than personal goals. Two opposite groups of values (goals) have been found - conditionally speaking, modernism and traditionalism. They correlate positively or negatively with a number of attitudes, social identifications, trust in institutions and readiness for activism. This tendency has been confirmed by canonical correlation analysis.",
publisher = "Sociološko udruženje Srbije i Crne Gore, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za sociološka istraživanja, Beograd",
journal = "Sociologija",
title = "Vrednosni ciljevi kao činioci političkih stavova i mnenja mladih, Value goals as factors of youth political attitudes and opinions",
pages = "174-153",
number = "2",
volume = "50",
doi = "10.2298/SOC0802153K"
}

Kuzmanović, B.,& Petrović, N.. (2008). Vrednosni ciljevi kao činioci političkih stavova i mnenja mladih. in Sociologija
Sociološko udruženje Srbije i Crne Gore, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za sociološka istraživanja, Beograd., 50(2), 153-174.
https://doi.org/10.2298/SOC0802153K

Kuzmanović B, Petrović N. Vrednosni ciljevi kao činioci političkih stavova i mnenja mladih. in Sociologija. 2008;50(2):153-174.
doi:10.2298/SOC0802153K .

Kuzmanović, Bora, Petrović, Nebojša, "Vrednosni ciljevi kao činioci političkih stavova i mnenja mladih" in Sociologija, 50, no. 2 (2008):153-174,
https://doi.org/10.2298/SOC0802153K . .

TY  - JOUR
AU  - Stepanović Ilić, Ivana
AU  - Baucal, Aleksandar
PY  - 2008
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/732
AB  - Savremeni autori naglašavaju važnost sagledavanja porodice kao specifičnog obrazovnog konteksta i izučavanja njene uloge u kognitivnom razvoju. U radu je testiran model kojim se postulira način na koji različiti vidovi roditeljskog posredovanja i razna porodična kulturno-potporna sredstva deluju na razvoj formalnih operacija. Pretpostavili smo da obrazovanje roditelja i materijalni status porodice čine širi kontekst koji utiče na generalne dimenzije porodične interakcije (emocionalna razmena i demokratičnost), ali i na kulturno-pedagoški status porodice, te da je njihova veza sa formalnim operacijama posredovana pomenutim varijablama. Očekivali smo da obrazovanje roditelja i generalne dimenzije porodične interakcije utiču na roditeljsku medijaciju specifičnu za razvoj formalnih operacija, operacionalizovanu KPS skalom, i da preko ove varijable posreduju razvoj tog oblika mišljenja. Direktna veza s formalnim operacijama postulirana je u slučaju varijabli kulturno-pedagoškog statusa i KPS skale. Uzorak čini 305 učenika od 15 do 19 godina. Za testiranje postuliranog modela korišćen je metod strukturalnih jednačina. Rezultati pokazuju da postoji direktan uticaj kulturno-pedagoškog statusa i KPS skale na formalne operacije, ali i obrazovanja majke. Neki odnosi ostalih prediktora su potvrđeni a neki ne, što sugeriše da predloženi eksplanatorni model mora biti donekle revidiran.
AB  - Contemporary authors emphasise the importance of viewing the family as a specific educational context and of studying its role in the cognitive development. In this paper, we tested the model that postulates the way in which the different ways of parental mediation and various means of the family cultural-supportive system affect the development of formal operations. We assumed that the education of parents and financial status of the family form a wider context that influences the general dimensions of family interaction (emotional exchange and democratism), but also the cultural-pedagogical status of the family, and that their connection with formal operations is mediated by the above-mentioned variables. We expected the education of parents and general dimensions of family interaction to influence the parental mediation characteristic for the development of formal operations, operationalised by CSS scale, and to mediate, via this variable, the development of that form of thinking. The direct link with formal operations is postulated in the case of variables of cultural-pedagogical status and CSS scale. The sample consists of 305 pupils aged 15 to 19. The Structural Equation Modeling was used for testing the postulated model. The results show that there is a direct influence of cultural-pedagogical status and CSS scale on formal operations, but of mother's education as well. Some relations between other predictors were confirmed, and some not, which suggests that the proposed explanatory model must be revised to some degree.
PB  - Institut za pedagoška istraživanja, Beograd
T2  - Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja
T1  - Testiranje jednog modela uloge porodice u razvoju formalnih operacija
T1  - Testing one model of family role in the development of formal operations
EP  - 83
IS  - 1
SP  - 70
VL  - 40
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_732
ER  - 

@article{
author = "Stepanović Ilić, Ivana and Baucal, Aleksandar",
year = "2008",
abstract = "Savremeni autori naglašavaju važnost sagledavanja porodice kao specifičnog obrazovnog konteksta i izučavanja njene uloge u kognitivnom razvoju. U radu je testiran model kojim se postulira način na koji različiti vidovi roditeljskog posredovanja i razna porodična kulturno-potporna sredstva deluju na razvoj formalnih operacija. Pretpostavili smo da obrazovanje roditelja i materijalni status porodice čine širi kontekst koji utiče na generalne dimenzije porodične interakcije (emocionalna razmena i demokratičnost), ali i na kulturno-pedagoški status porodice, te da je njihova veza sa formalnim operacijama posredovana pomenutim varijablama. Očekivali smo da obrazovanje roditelja i generalne dimenzije porodične interakcije utiču na roditeljsku medijaciju specifičnu za razvoj formalnih operacija, operacionalizovanu KPS skalom, i da preko ove varijable posreduju razvoj tog oblika mišljenja. Direktna veza s formalnim operacijama postulirana je u slučaju varijabli kulturno-pedagoškog statusa i KPS skale. Uzorak čini 305 učenika od 15 do 19 godina. Za testiranje postuliranog modela korišćen je metod strukturalnih jednačina. Rezultati pokazuju da postoji direktan uticaj kulturno-pedagoškog statusa i KPS skale na formalne operacije, ali i obrazovanja majke. Neki odnosi ostalih prediktora su potvrđeni a neki ne, što sugeriše da predloženi eksplanatorni model mora biti donekle revidiran., Contemporary authors emphasise the importance of viewing the family as a specific educational context and of studying its role in the cognitive development. In this paper, we tested the model that postulates the way in which the different ways of parental mediation and various means of the family cultural-supportive system affect the development of formal operations. We assumed that the education of parents and financial status of the family form a wider context that influences the general dimensions of family interaction (emotional exchange and democratism), but also the cultural-pedagogical status of the family, and that their connection with formal operations is mediated by the above-mentioned variables. We expected the education of parents and general dimensions of family interaction to influence the parental mediation characteristic for the development of formal operations, operationalised by CSS scale, and to mediate, via this variable, the development of that form of thinking. The direct link with formal operations is postulated in the case of variables of cultural-pedagogical status and CSS scale. The sample consists of 305 pupils aged 15 to 19. The Structural Equation Modeling was used for testing the postulated model. The results show that there is a direct influence of cultural-pedagogical status and CSS scale on formal operations, but of mother's education as well. Some relations between other predictors were confirmed, and some not, which suggests that the proposed explanatory model must be revised to some degree.",
publisher = "Institut za pedagoška istraživanja, Beograd",
journal = "Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja",
title = "Testiranje jednog modela uloge porodice u razvoju formalnih operacija, Testing one model of family role in the development of formal operations",
pages = "83-70",
number = "1",
volume = "40",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_732"
}

Stepanović Ilić, I.,& Baucal, A.. (2008). Testiranje jednog modela uloge porodice u razvoju formalnih operacija. in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja
Institut za pedagoška istraživanja, Beograd., 40(1), 70-83.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_732

Stepanović Ilić I, Baucal A. Testiranje jednog modela uloge porodice u razvoju formalnih operacija. in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja. 2008;40(1):70-83.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_732 .

Stepanović Ilić, Ivana, Baucal, Aleksandar, "Testiranje jednog modela uloge porodice u razvoju formalnih operacija" in Zbornik Instituta za pedagoška istraživanja, 40, no. 1 (2008):70-83,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_732 .

TY  - JOUR
AU  - Krstić, Ksenija
PY  - 2008
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/808
AB  - Osnovna ideja za ovo istraživanje bazira se na pretpostavkama socijalnog interakcionizma. Na uzorku od 499 adolescenata dva uzrasta (12/13 i 16/17 godina starosti), ispitivane su njihove predstave o tome kako ih vide roditelji i prijatelji. Primenom faktorske analize izdvojeno je pet, odnosno četiri dimenzije u strukturi ovih predstava: 1. prosocijalnost, 2. društvenost, 3. karakter i ambicioznost, 4. nezgodna narav i 5. zrelost. Prve četiri dimenzije (osim zrelosti) imaju isto značenje u obe strukture, i ekvivalentne su sa dimenzijama pojma o sebi adolescenata. Strukture ispitivanih predstava ne menjaju se u okviru ispitivanih uzrasta. Kanonička analiza pokazala je da predstave adolescenata kako ih vide značajni drugi, utiču na njihov doživljaj sebe, i da tokom srednje adolescencije veći značaj imaju informacije dobijene od strane vršnjaka.
AB  - The main idea for this research is based on the assumptions of social interactionism. Adolescents representations of how they parents and friends see them are examined on the sample of 499 adolescents (12/13 i 16/17 years). In the structure of these representations EFA extracted five (for parents) and four dimensions (for friends): 1. prosociality, 2. sociability, 3. character and ambitiosness, 4. bed temper, and 5. maturity. First four dimensions have the same meaning in the booth structures, and they are equivalent to the dimensions of adolescents self-concept. Structures of these representations do not change between two examined ages. Canonical correlation showed that adolescents representations of how significant others see them, have influence on their self-concept, and that during the period of middle adolescence, information from peers are more significant.
PB  - Društvo psihologa Srbije, Beograd
T2  - Psihologija
T1  - Povezanost pojma o sebi i predstave adolescenata kako ih vide 'značajni drugi'
T1  - Self concept and adolescents' representations of significant others' images of them
EP  - 553
IS  - 4
SP  - 539
VL  - 41
DO  - 10.2298/PSI0804539K
ER  - 

@article{
author = "Krstić, Ksenija",
year = "2008",
abstract = "Osnovna ideja za ovo istraživanje bazira se na pretpostavkama socijalnog interakcionizma. Na uzorku od 499 adolescenata dva uzrasta (12/13 i 16/17 godina starosti), ispitivane su njihove predstave o tome kako ih vide roditelji i prijatelji. Primenom faktorske analize izdvojeno je pet, odnosno četiri dimenzije u strukturi ovih predstava: 1. prosocijalnost, 2. društvenost, 3. karakter i ambicioznost, 4. nezgodna narav i 5. zrelost. Prve četiri dimenzije (osim zrelosti) imaju isto značenje u obe strukture, i ekvivalentne su sa dimenzijama pojma o sebi adolescenata. Strukture ispitivanih predstava ne menjaju se u okviru ispitivanih uzrasta. Kanonička analiza pokazala je da predstave adolescenata kako ih vide značajni drugi, utiču na njihov doživljaj sebe, i da tokom srednje adolescencije veći značaj imaju informacije dobijene od strane vršnjaka., The main idea for this research is based on the assumptions of social interactionism. Adolescents representations of how they parents and friends see them are examined on the sample of 499 adolescents (12/13 i 16/17 years). In the structure of these representations EFA extracted five (for parents) and four dimensions (for friends): 1. prosociality, 2. sociability, 3. character and ambitiosness, 4. bed temper, and 5. maturity. First four dimensions have the same meaning in the booth structures, and they are equivalent to the dimensions of adolescents self-concept. Structures of these representations do not change between two examined ages. Canonical correlation showed that adolescents representations of how significant others see them, have influence on their self-concept, and that during the period of middle adolescence, information from peers are more significant.",
publisher = "Društvo psihologa Srbije, Beograd",
journal = "Psihologija",
title = "Povezanost pojma o sebi i predstave adolescenata kako ih vide 'značajni drugi', Self concept and adolescents' representations of significant others' images of them",
pages = "553-539",
number = "4",
volume = "41",
doi = "10.2298/PSI0804539K"
}

Krstić, K.. (2008). Povezanost pojma o sebi i predstave adolescenata kako ih vide 'značajni drugi'. in Psihologija
Društvo psihologa Srbije, Beograd., 41(4), 539-553.
https://doi.org/10.2298/PSI0804539K

Krstić K. Povezanost pojma o sebi i predstave adolescenata kako ih vide 'značajni drugi'. in Psihologija. 2008;41(4):539-553.
doi:10.2298/PSI0804539K .

Krstić, Ksenija, "Povezanost pojma o sebi i predstave adolescenata kako ih vide 'značajni drugi'" in Psihologija, 41, no. 4 (2008):539-553,
https://doi.org/10.2298/PSI0804539K . .

TY  - JOUR
AU  - Baucal, Aleksandar
AU  - Jovanović, Vitomir
PY  - 2008
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/809
AB  - Osnovni cilj ovog istraživanja je da se ispita kako učenici formiraju nove kognitivne kompetence u različitim kontekstima. U eksperimentu sa paralelnim grupama formirane su tri grupe učenika VIII razreda osnovne škole na osnovu njihovih pre-test postignuća na PISA zadacima iz matematike. U eksperimentalnoj fazi sve tri grupe su rešavale 5 PISA zadataka iz zone narednog razvoja - grupa IV je rešavala zadatke u saradnji sa jednako kompetentnim vršnjakom u vanškolskom kontekstu pri čemu su mogli da konsultuju druge ili da koriste raspoloživa socio-kulturna potporna sredstva (N=22), IO grupa u saradnji sa odraslim koji je pružao graduirane nivoe pomoći u okviru školskog konteksta (N=22), a KG grupa je rešavala ove zadatke samostalno (N=25). Kvantitativna analiza pokazuje da su sve grupe napredovale, ali je IV grupa napredovala više od druge dve. Kvalitativna analiza pokazuje da su najviše napredovali ispitanici koji su uspeli da uspostave 'diskurzivnu ravnopravnost' sa partnerom, tj. oni koji su ostvarili simetričnu saradnju i koji su uspevali da uspostave saglasnost sa svojim partnerom bez obzira na teškoće koje su pratile proces usaglašavanja. S druge strane, ispitanici koji su bili uključeni u interakciju u kojoj je uspostavljen odnos moći umesto saradnje nisu ostvarili napredak, a neki su čak i nazadovali na post-testu. Dobijeni rezultati ukazuju i na uticaj socijalnog konteksta u okviru kojeg se odvija saradnja između partnera.
AB  - The main goal of the research was to study how children develop new competencies through social interaction in different contexts. The pre-post test experimental design was used. In the pre-test students were assessed by the PISA 2003 test of mathematics, and based on the results three equal groups for treatment phase were formed. In the treatment phase students from the three groups were solving 5 additional PISA items from the zone of proximal development (ZPD) under three different conditions: group IV - collaboration with an equally competent peer in the out-of-school setting with opportunity to consult others and to use available cultural tools (N=22), group IO - collaboration with an adult who deliver gradual levels of help (N=22), and group KG - individual item solving (N=25). The quantitative analysis showed that all three groups progressed, and group IV (children who collaborated with an equally competent peer in out-of-school setting) progressed more than other two groups. The qualitative analysis suggested that children who progressed most reported on the interview that they had the most symmetric collaboration and managed to rich consensus in spite of difficulties accompanied with the process of joint thinking ('discourse equality'). It shows also that children who were involved in collaboration where partner dominated interaction ('discourse inequality') did not progress or even regressed. Results also show that wider social context made an effect on interaction between partners.
PB  - Društvo psihologa Srbije, Beograd
T2  - Psihologija
T1  - Dijaloška PISA - razvijanje kompentenci kroz socijalnu interakciju u različitim kontekstima
T1  - Dialogical PISA: Development of competence through social interaction in different contexts
EP  - 537
IS  - 4
SP  - 523
VL  - 41
DO  - 10.2298/PSI0804523B
ER  - 

@article{
author = "Baucal, Aleksandar and Jovanović, Vitomir",
year = "2008",
abstract = "Osnovni cilj ovog istraživanja je da se ispita kako učenici formiraju nove kognitivne kompetence u različitim kontekstima. U eksperimentu sa paralelnim grupama formirane su tri grupe učenika VIII razreda osnovne škole na osnovu njihovih pre-test postignuća na PISA zadacima iz matematike. U eksperimentalnoj fazi sve tri grupe su rešavale 5 PISA zadataka iz zone narednog razvoja - grupa IV je rešavala zadatke u saradnji sa jednako kompetentnim vršnjakom u vanškolskom kontekstu pri čemu su mogli da konsultuju druge ili da koriste raspoloživa socio-kulturna potporna sredstva (N=22), IO grupa u saradnji sa odraslim koji je pružao graduirane nivoe pomoći u okviru školskog konteksta (N=22), a KG grupa je rešavala ove zadatke samostalno (N=25). Kvantitativna analiza pokazuje da su sve grupe napredovale, ali je IV grupa napredovala više od druge dve. Kvalitativna analiza pokazuje da su najviše napredovali ispitanici koji su uspeli da uspostave 'diskurzivnu ravnopravnost' sa partnerom, tj. oni koji su ostvarili simetričnu saradnju i koji su uspevali da uspostave saglasnost sa svojim partnerom bez obzira na teškoće koje su pratile proces usaglašavanja. S druge strane, ispitanici koji su bili uključeni u interakciju u kojoj je uspostavljen odnos moći umesto saradnje nisu ostvarili napredak, a neki su čak i nazadovali na post-testu. Dobijeni rezultati ukazuju i na uticaj socijalnog konteksta u okviru kojeg se odvija saradnja između partnera., The main goal of the research was to study how children develop new competencies through social interaction in different contexts. The pre-post test experimental design was used. In the pre-test students were assessed by the PISA 2003 test of mathematics, and based on the results three equal groups for treatment phase were formed. In the treatment phase students from the three groups were solving 5 additional PISA items from the zone of proximal development (ZPD) under three different conditions: group IV - collaboration with an equally competent peer in the out-of-school setting with opportunity to consult others and to use available cultural tools (N=22), group IO - collaboration with an adult who deliver gradual levels of help (N=22), and group KG - individual item solving (N=25). The quantitative analysis showed that all three groups progressed, and group IV (children who collaborated with an equally competent peer in out-of-school setting) progressed more than other two groups. The qualitative analysis suggested that children who progressed most reported on the interview that they had the most symmetric collaboration and managed to rich consensus in spite of difficulties accompanied with the process of joint thinking ('discourse equality'). It shows also that children who were involved in collaboration where partner dominated interaction ('discourse inequality') did not progress or even regressed. Results also show that wider social context made an effect on interaction between partners.",
publisher = "Društvo psihologa Srbije, Beograd",
journal = "Psihologija",
title = "Dijaloška PISA - razvijanje kompentenci kroz socijalnu interakciju u različitim kontekstima, Dialogical PISA: Development of competence through social interaction in different contexts",
pages = "537-523",
number = "4",
volume = "41",
doi = "10.2298/PSI0804523B"
}

Baucal, A.,& Jovanović, V.. (2008). Dijaloška PISA - razvijanje kompentenci kroz socijalnu interakciju u različitim kontekstima. in Psihologija
Društvo psihologa Srbije, Beograd., 41(4), 523-537.
https://doi.org/10.2298/PSI0804523B

Baucal A, Jovanović V. Dijaloška PISA - razvijanje kompentenci kroz socijalnu interakciju u različitim kontekstima. in Psihologija. 2008;41(4):523-537.
doi:10.2298/PSI0804523B .

Baucal, Aleksandar, Jovanović, Vitomir, "Dijaloška PISA - razvijanje kompentenci kroz socijalnu interakciju u različitim kontekstima" in Psihologija, 41, no. 4 (2008):523-537,
https://doi.org/10.2298/PSI0804523B . .

TY  - JOUR
AU  - Rajović, Vera
AU  - Radulović, Lidija R.
PY  - 2007
UR  - http://reff.f.bg.ac.rs/handle/123456789/634
AB  - U ovom radu će biti prikazano istraživanje čiji je predmet ispitivanja kako nastavnici, iz perspektive svoje prakse, opažaju ulogu svog dodiplomskog obrazovanja u odnosu na druge izvore znanja i profesionalnih kompetenciji. Kontekst istraživanja je učešće Centra za pedagoško, psihološko i metodička obrazovanje studenata i usavršavanje nastavnika u procesima reforme visokog obrazovanja u Srbiji. Polazište za istraživanje čine: složenost uloga i kompetencija nastavnika; savremena dostignuta u naukama o nastavi, nastavniku i u obrazovanju nastavnika; referentni okvir Evropske komisije za standarde obrazovanja nastavnika. Istraživanje je obavljeno na uzorku od 175 nastavnika istorije i latinskog jezika u školama širom Srbije. Rezultati istraživanja analiziraju se sa stanovišta: aktuelne koncepcije obrazovanja nastavnika; organizacije i strukture obrazovanja nastavnika; potrebe uspostavljanja standarda na nivou univerziteta i školske prakse; reforme i kontinuiranog razvoja obrazovala nastavnika.
AB  - The paper presents a research on how teachers, from the viewpoint of their practice, perceive the role of their undergraduate studies in relation to other sources of knowledge and professional competencies. The context of the research includes the participation of the Center for Pedagogical, Psychological and Methodological Education of students and in-service teacher training in the process of high education reform in Serbia. The research issues included: the complexity of the teacher s roles and competencies; today's achievements in science regarding teaching, the teacher, and teacher training; and the European Commission Referential Framework for Teacher Training Standards. The research was conducted on a sample of 175 teachers of History and Latin in secondary schools in Serbia. The results were analyzed from the viewpoint of: modern concept of teacher training, organization and structure of teacher training, the need for setting the standards at the university level and school practice, the reform and the continuous development of teacher training.
PB  - Pedagoško društvo Srbije, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd
T2  - Nastava i vaspitanje
T1  - Kako nastavnici opažaju svoje inicijalno obrazovanje - na koji način su sticali znanja i razvijali kompetencije
T1  - How teachers perceive their initial training: How they acquired knowledge and developed competencies
EP  - 434
IS  - 4
SP  - 413
VL  - 56
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_634
ER  - 

@article{
author = "Rajović, Vera and Radulović, Lidija R.",
year = "2007",
abstract = "U ovom radu će biti prikazano istraživanje čiji je predmet ispitivanja kako nastavnici, iz perspektive svoje prakse, opažaju ulogu svog dodiplomskog obrazovanja u odnosu na druge izvore znanja i profesionalnih kompetenciji. Kontekst istraživanja je učešće Centra za pedagoško, psihološko i metodička obrazovanje studenata i usavršavanje nastavnika u procesima reforme visokog obrazovanja u Srbiji. Polazište za istraživanje čine: složenost uloga i kompetencija nastavnika; savremena dostignuta u naukama o nastavi, nastavniku i u obrazovanju nastavnika; referentni okvir Evropske komisije za standarde obrazovanja nastavnika. Istraživanje je obavljeno na uzorku od 175 nastavnika istorije i latinskog jezika u školama širom Srbije. Rezultati istraživanja analiziraju se sa stanovišta: aktuelne koncepcije obrazovanja nastavnika; organizacije i strukture obrazovanja nastavnika; potrebe uspostavljanja standarda na nivou univerziteta i školske prakse; reforme i kontinuiranog razvoja obrazovala nastavnika., The paper presents a research on how teachers, from the viewpoint of their practice, perceive the role of their undergraduate studies in relation to other sources of knowledge and professional competencies. The context of the research includes the participation of the Center for Pedagogical, Psychological and Methodological Education of students and in-service teacher training in the process of high education reform in Serbia. The research issues included: the complexity of the teacher s roles and competencies; today's achievements in science regarding teaching, the teacher, and teacher training; and the European Commission Referential Framework for Teacher Training Standards. The research was conducted on a sample of 175 teachers of History and Latin in secondary schools in Serbia. The results were analyzed from the viewpoint of: modern concept of teacher training, organization and structure of teacher training, the need for setting the standards at the university level and school practice, the reform and the continuous development of teacher training.",
publisher = "Pedagoško društvo Srbije, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd",
journal = "Nastava i vaspitanje",
title = "Kako nastavnici opažaju svoje inicijalno obrazovanje - na koji način su sticali znanja i razvijali kompetencije, How teachers perceive their initial training: How they acquired knowledge and developed competencies",
pages = "434-413",
number = "4",
volume = "56",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_634"
}

Rajović, V.,& Radulović, L. R.. (2007). Kako nastavnici opažaju svoje inicijalno obrazovanje - na koji način su sticali znanja i razvijali kompetencije. in Nastava i vaspitanje
Pedagoško društvo Srbije, Beograd i Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet - Institut za pedagogiju i andragogiju, Beograd., 56(4), 413-434.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_634

Rajović V, Radulović LR. Kako nastavnici opažaju svoje inicijalno obrazovanje - na koji način su sticali znanja i razvijali kompetencije. in Nastava i vaspitanje. 2007;56(4):413-434.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_634 .

Rajović, Vera, Radulović, Lidija R., "Kako nastavnici opažaju svoje inicijalno obrazovanje - na koji način su sticali znanja i razvijali kompetencije" in Nastava i vaspitanje, 56, no. 4 (2007):413-434,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_reff_634 .